O realizatorach

Prezentujemy sylwetki realizatorów spektaklu: Pawła Passiniego, Artura Pałygi, Zuzanny Srebrnej, Elbruzdy, Łukasza Wójcika, Marii Porzyc i Agnieszki Waszczeniuk,

Paweł Passini – reżyser teatralny, kompozytor. Jeden z prekursorów nurtu teatru interaktywnego w Polsce. Założyciel pierwszego na świecie teatru internetowego neTTheatre. Absolwent Wydziału Reżyserii warszawskiej Akademii Teatralnej. Wcześniej studiował na Uniwersytecie Warszawskim filozofię i kulturoznawstwo. Jako spektakl dyplomowy zrealizował „Dybbuka" Szymona An-skiego [Teatr Nowy w Poznaniu, 2004]. Związany z Ośrodkiem Praktyk Teatralnych „Gardzienice" i Instytutem Grotowskiego we Wrocławiu. Pracował m.in. w: Izraelu, Finlandii, USA, Indiach, Grecji, we Włoszech, na Cyprze. W karierze ma także epizody aktorskie. Wyreżyserował m.in. „Zbrodnię z premedytacją" Gombrowicza [Teatr Miejski w Gdyni, 2004], „Klątwę" Wyspiańskiego [2004] i „Ifigenię w Aulidzie" Eurypidesa [2005] [Teatr im. Kochanowskiego w Opolu], „Amszela Kafkę" [współautor – Tomasz Gwinciński, Teatr Polski, Wrocław, 2006], „Wszystkie rodzaje śmierci" Pałygi [Teatr Łaźnia Nowa, Kraków, 2009], „Artaud – Sobowtór i jego teatr" wg własnego scenariusza [Teatr Studio, Warszwa, 2011], „Słownik Chazarski. Dzieci Snów" [Teatr Kochanowskiego, Opole, 2012], „Kukła. Księga blasku [neTTheatre Lublin, 2012], Morrison/Śmierćisyn" Pałygi [Opolski Teatr Lalki i Aktora, 2013], „Wanda" Chutnik i Dołowy [ Narodowy Stary Teatr, Kraków, 2013], „Bramy raju" Andrzejewskiego [Wrocławski Teatr Współczesny, 2014], „Hideout/Kryjówka" [neTTheatre Lublin, 2014], „Dziady" [Opolski Teatr Lalki i Aktora, 2015], „Halka" [Teatr Wielki, Poznań, 2015], „Y" Pałygi [Teatr Muzyczny Capitol, Wrocław, 2016]. 1 sierpnia 2008 roku w Muzeum Powstania Warszawskiego przygotował Hamleta 44 Magdy Fertacz i Artura Pałygi. W 2007 roku na scenie krakowskiej Łaźni Nowej powstało autorskie „Odpoczywanie" – pierwszy spektakl pokazywany na żywo w internecie. W tym samym roku zrealizował z Teatrem Chorea z Łodzi spektakl „Sczeźli!" wg tekstów Tadeusza Kantora.

Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, laureat Złotych Masek za „Ifigenię w Aulidzie" i „Słownik Chazarski. Dzieci Snów" Pavicia, Nagrody Głównej XXIX Opolskiego Festiwalu Konfrontacje Klasyka Polska za reżyserię Klątwy Stanisława Wyspiańskiego oraz Nagrody im. Konrada Swinarskiego za Morrison/Śmiercisyn Artura Pałygi [Opolski Teatr Lalki i Aktora, 2013]. Swoje autorskie spektakle „Turandot" [neTTheatre w Lublinie, 2009] oraz „Kukła. Księga Blasku" prezentował na FRINGE Festival w Edynburgu, gdzie otrzymał nagrody Herald Angel i Total Theater Award. Oprócz pracy artystycznej ze swoim zespołem prowadzi także działalność laboratoryjną i dydaktyczną, m.in. międzynarodowy projekt badań nad technikami aktorskimi w tragedii antycznej „Dynamika Metamorfozy" realizowany przez Stowarzyszenie Artystów „Bliski Wschód" z Lublina i Instytut Grotowskiego we Wrocławiu.

Artur Pałyga – pracuje jako dramaturg w Teatrze Śląskim w Katowicach. W 1989 roku został dziennikarzem. Dorabiał, jako pomocnik zbrojarza, sprzątacz wagonów oraz instruktor gry na gitarze. Przez kilka lat był aktorem w grupie teatralnej Heliotrop. Pisał, redagował i rozrzucał w mieście zin kulturalny „Lunapark". Zdobywał nagrody za reportaże, wyuczył się zawodu nauczyciela muzyki, a następnie skończył polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim i nie skończył studiów doktoranckich, ponieważ intensywnie zajął się pisaniem dla teatru. W 2005 roku napisał musical dla klubu osiedlowego pt. „Guma balonowa". Następnie wygrał konkurs na sztukę o Bielsku-Białej, którą w 2006 roku zadebiutował na teatralnej scenie w bielskim Teatrze Polskim. Jego sztuki dwukrotnie zdobyły Grand Prix festiwalu R@Port w Gdyni: „Żyd" [reż. Robert Talarczyk, 2008] oraz „Wszystkie rodzaje śmierci" [reż. Paweł Passini, 2009]. „Ostatni taki ojciec" [reż. Łukasz Witt-Michałowski] oraz „Nieskończona historia" [reż. Piotr Cieplak] zwyciężyły w Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej [2009 i 2012], a spektakl „Tato" [reż. Małgorzata Bogajewska] na podstawie jego sztuki otrzymał na tymże konkursie nagrodę za reżyserię w 2015 roku. Jego teksty reżyserowali także: Piotr Ratajczak, Joanna Lewicka, Paweł Łysak, Jan Klata, Grażyna Kania, Wojciech Faruga, Agata Kucińska, Tomasz Wygoda, Aneta Groszyńska. Paweł Passini za reżyserię jego tekstu pt. „Morrison/Śmiercisyn" otrzymał Laur Konrada. W 2013 roku zdobył Gdyńską Nagrodę Dramaturgiczną za sztukę pt. „W środku słońca gromadzi się popiół". Sztuka ta w 2014 roku miała prapremierę w krakowskim Teatrze Starym w reż. Wojciecha Farugi, a następnie zrealizował ją Wrocławski Teatr Lalek w reż. Agaty Kucińskiej. Czytania jego sztuk odbywały się we Francji, w Niemczech, Rosji, Hiszpanii i na Ukrainie. W 2014 roku premiera „Żyda" odbyła się w Budapeszcie, a w roku 2015 Aneta Groszyńska zrealizowała na podstawie „Żyda" spektakl telewizyjny.

W ostatnich latach regularnie prowadził zajęcia literackie dla osób niepełnosprawnych w stowarzyszeniu Teatr Grodzki. Ponad dziesięć lat pisał felietony do pisma „Przyjaciel Pies". Wydał książkę z reportażami z Białorusi pt. „Kołchoz imienia Adama Mickiewicza", a reportaż o sex-czatach z „Dużego Formatu" Mariusz Szczygieł umieścił w antologii reportażu polskiego. W Teatrze Śląskim prowadzi Szkołę Lokalnych Opowieści. W Teatrze Powszechnym w Warszawie wspólnie z Małgorzatą Sikorską-Miszczuk stworzył Pracownię Podejrzanych Praktyk Teatralnych. Jego sztuki tłumaczono na język niemiecki, angielski, francuski, rumuński, czeski, ukraiński, rosyjski, węgierski, kataloński, bułgarski.

Zuzanna Srebrna – scenograf, kostiumograf, rzeźbiarz, twórca instalacji, absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie [rzeźba, scenografia]. Trzykrotnie otrzymała Złotą Maskę w kategorii scenografia, przyznawaną przez Marszałków Województwa Śląskiego i Opolskiego za scenografie do spektakli w reż. Pawła Passiniego: „Dziady" [Teatr Lalki i Aktora im. Smolki, 2016], „Morrison/Śmiercisyn" [Teatr Lalki i Aktora im. Smolki, 2014] oraz „Słownik Chazarski. Dzieci Snów" [Teatr im. Kochanowskiego w Opolu, 2013]. Na XIX MFTDiM Korczak nagrodzona za scenografię do spektaklu „Hideout/Kryjówka". Spektakl otrzymał także nagrodę publiczności na Festiwalu Klamra w Toruniu oraz Grand Prix festiwalu Kontrapunkt 2015 w Szczecinie. Był również pokazywany w Tijanjin Grand Theater oraz w Harbin Grand Theater w Chinach. Scenografia do „Morrisona/Śmiercisyn" otrzymała wyróżnienie na XX Międzynarodowym Festiwalu Teatrów Lalek SPOTKANIA w Toruniu.

Jest autorką scenografii wystawy stałej „Soria Moria" w Europejskim Centrum Bajki w Pacanowie [2017], instalacji „Marzenia" w ramach FFOL w Opolu [2016] oraz scenografii do gry miejskiej „Syreny w Warszawie" [reż. Gerald Tyler, 2015]. W 2010 studiowała w Stambule, gdzie zrealizowała performance „Eglen Eylem", w ramach wydarzenia Stambuł, Europejską Stolicą Kultury 2010. W latach 2010 – 2011 współpracowała z Akademią Teatralną w Warszawie, tworząc scenografię i kostiumy do spektakli dyplomowych oraz egzaminów reżyserskich.

Ważniejsze realizacje teatralne: w reżyserii Joanny Grabowieckiej – „Gry ekstremalne" [Teatr Dramatyczny w Warszawie, 2013] oraz „Most nad doliną" [Teatr im. Fredry w Gnieźnie, 2014]; w reżyserii Pawła Passiniego – „Halka" [Teatr Wielki w Poznaniu, 2015], „Dziady" [Opolski Teatr Lalki i Aktora, 2015], „Hideout/Kryjówka". [neTTheater, Lublin, 2014], „Wanda" [Narodowy Stary Teatr w Krakowie, 2013], „Morrison/Śmiercisyn" [Opolski Teatr Lalki i Aktora, 2013], „Kukła. Księga blasku" [neTTheater, premiera na Edinburgh Fringe Festiwal, 2012], „Tragedie Antyczne" [Teatr im. Bogusławskiego w Kaliszu, 2012], „Słownik Chazarski. Dzieci Snów" [Teatr im. Kochanowskiego w Opolu, 2012], „Artaud. Sobowtór i jego teatr" [Teatr Studio w Warszawie, 2011] oraz w reżyserii Przemysława Jaszczaka – „O dziewczynce, która podeptała chleb" [Teatr im. Bogusławskiego w Kaliszu, 2017].

Elbruzda – z wykształcenia filozof i projektantka odzieży. Jej fascynacja teatrem rozpoczęła się w trakcie studiów, gdy występowała na scenach teatrów amatorskich. Mieszka w Lublinie, gdzie współpracuje z tamtejszymi teatrami. Jako kostiumograf zadebiutowała w 2007 roku spektaklem „Pool – no water" w reż. Łukasza Witta-Michałowskiego. Od tamtej pory stworzyła kostiumy do takich spektakli jak: „Zwierzątka małe zwierzenia", „Kukła. Księga blasku", „Ala ma sen", „Hideout/Kryjówka" i scenografie do spektakli „Bieguny",„Znak Jonasza", „Pudełko", „Requiem" oraz „DyBBuk" [reż. Paweł Passini]; „Sen nocy letniej", „Ekspedycja Mrożek", „Lublove" [reż. Joanna Lewicka]; „Szkoła Żon" [reż. Łukasz Witt-Michałowski] oraz „Miasto Dada. Miasto gada. Chór" [reż. Daniel Adamczyk]. Współpracowała także przy wielu produkcjach Teatru Centralnego w Lublinie, dla którego tworzyła kostiumy. W 2010 roku otrzymała nagrodę w konkursie Off Fashion w Kielcach za kolekcję „El sueno de la raison", a w 2013 roku pierwszą nagrodę na festiwalu scenografów i kostiumografów Vizuart 2013 w Rzeszowie za kostiumy do spektaklu „Bracia Karamazow" w reż. Janusza Opryńskiego.

Łukasz Wójcik – aktor, absolwent Studium Wokalno-Aktorskiego im. Baduszkowej w Gdyni, muzyk, kompozytor. Od 2004 roku aktor Teatru Muzycznego Capitol we Wrocławiu. Brał udział w licznych produkcjach muzycznych jako aktor teatrów w Polsce: Muzycznego w Gdyni, Muzycznego Capitol we Wrocławiu i Pieśń Kozła we Wrocławiu oraz poza granicami kraju – m.in. w Szkocji, Anglii, Brazylii, Gruzji, USA, Szwajcarii, Chile, Chinach, Kolumbii. Nagrywa, gra i pisze muzykę do spektakli, m.in. w reż. Pawła Passiniego „Słownik Chazarski. Dzieci Snów" i „Kukła – Księga Blasku" dla Edinburgh Fringe Festival oraz w reż. Agaty Dudy-Gracz „Ciekawa Pory Roku" i „Kumernis, czyli o tym jak świętej panience broda rosła" [nagroda na festiwalu Boska Komedia].

Katarzyna Łuszczyk – reżyser światła. Studiowała na wydziale Wiedzy o Teatrze w Akademii Teatralnej w Warszawie i na wydziale polonistyki na Uniwersytecie Warszawskim. Na stałe związana z Nowym Teatrem Krzysztofa Warlikowskiego, od 2002 roku jest jego stałym asystentem m.in. przy spektaklach: „Dybuk", „Krum", „Anioły w Ameryce", „(A)pollonia", „Koniec", „Opowieści afrykańskie według Szekspira", „Kabaret Warszawski", „Francuzi" prezentowanych w ponad pięćdziesięciu teatrach na całym świecie. Wyreżyserowała światła do ponad sześćdziesięciu przedstawień w teatrach w Warszawie [Polonia, Narodowy, TR Warszawa, Polski, Och-Teatr, Ateneum, Collegium Nobilium, Nowy Teatr], Łodzi [im. Jaracza, Wielki], Krakowie [Stary, im. Słowackiego, Opera, Małopolski Ogród Sztuk], Wrocławiu [Capitol, Polski, Współczesny], Poznaniu [Nowy, Opera], Opolu [im. Kochanowskiego, Teatr Lalki i Aktora] oraz w Polskim w Bydgoszczy.

Stale współpracuje jako projektant oświetlenia z Muzeum Powstania Warszawskiego w Warszawie. Jako reżyser światła współpracowała m.in. z Agatą Dudą-Gracz [dziewiętnaście spektakli], w tym „Rewizor. Według Bobczyńskiego" we Wrocławskim Teatrze Współczesnym, 2011], Pawłem Pasinnim, Małgorztą Bogajewską, Krystyną Jandą, Bogusławem Lindą, Szymonem Kaczmarkiem, Claudem Bardouil, Markiem Kalitą, Renate Jett, Anną Seniuk, Andrzejem Domalikiem, Redbadem Klijnstrą, Przemysławem Wojcieszkiem, Marcinem Liberem, Wiktorem Rubinem, Michałem Borczuchem, Jackiem Poniedziałkiem, Łukaszem Kosem oraz Agnieszką Glińską.

W 2015 roku była przewodniczącą jury festiwalu Tanec Praha w Pradze przyznając nagrodę za najlepsze światła w spektaklach teatru tańca. Prowadziła kurs mistrzowski w Ołomuńcu w Czechach i São Paulo w Brazylii.

Maria Porzyc – absolwentka ASP we Wrocławiu, z wykształcenia projektantka ceramiki. Od 2008 roku jej głównym polem działania są nowe media. W swojej pracy wykorzystuje wideo, rysunek [także rysowanie „na żywo" podczas spektakli] oraz animację. Często łączy różne techniki w obrębie jednego obrazu. Autorka scenografii multimedialnych do ponad czterdziestu spektakli, od monodramów po operę, oraz oprawy wizualnej koncertów zespołu Tatvamasi i Chóru Polin. Współpracuje z neTTheatre, Strefą Wolnosłową, Stowarzyszeniem Teatralnym Chorea, Muzeum Polin i Instytutem Teatralnym.

Projekcje do spektaklu „Morrison/Śmiercisyn" w reż. Pawła Passiniego zostały wyróżnione na XX Międzynarodowym Festiwalu Teatrów Lalek „Spotkania" w Toruniu, współrealizowany przez nią spektakl „Hideout/Kryjówka" zdobył Grand Prix na festiwalu Kontrapunkt w Szczecinie [2015]. W tym samym roku była nominowana do prestiżowej nagrody artystycznej Złota Maska za multimedia do spektaklu „Niedziela w parku z Georgem" w reżyserii Andrzeja Bubienia. We Wrocławskim Teatrze Współczesnym stworzyła projekcje do spektaklu „Bramy raju" [reż. Paweł Passini, 2014].

Agnieszka Waszczeniuk – absolwentka Wydziału Animacji Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Reżyser filmów animowanych. Specjalizuje się w technice animacji sypanej paloną kawą oraz animacji rysunkowej. Swoje realizacje pokazywała na ponad pięćdziesięciu festiwalach filmów animowanych w Polsce i za granicą, m.in. MFF Etiuda&Anima [Polska], PISAF 2014 [Korea Południowa], Primanima 2015 [Węgry], Tricky Women 2017 [Austria]. Filmografia: „Śledziowo, czyli fenomen podlaskiej egzystencji" [2016], „Ślady ulotne" [2016], „Niebo nade mną" [2015], „Kokieteria, czyli jak kobiety uwodzą" [2014], „Ty tu bywasz" [2013]. Współpracowała m.in. z teatrami Wierszalin w Supraślu, im. Bogusławskiego w Kaliszu, wykonała szereg animowanych czołówek dla kabaretu Fair Play Crew. Otrzymane stypendia: 2015/2016 Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za Wybitne Osiągnięcia, 2015/2016 Stypendium Prezydenta Miasta Białegostoku, 2017 Stypendium twórcze z budżetu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.



(-) (-)
Materiał Teatru
18 maja 2017
Spektakle
Panna Nikt
Portrety
Paweł Passini