O umieraniu człowieka w człowieku

Do realizacji autorskiego spektaklu opartego o szekspirowskie motywy z Burzy zaproszona została jedna z najciekawszych twórczyń teatralnych, Agata Duda-Gracz. To nie będzie zwykła adaptacja, a kolejny szekspirowski apokryf reżyserki, moralitet o umieraniu człowieka w człowieku, o samotności i niespełnieniu.

Rzecz o tym, jak pozornie niewiele znaczące decyzje stają się pasmem błędów życiowych, prowadzących do głębokiej frustracji i nienawiści wobec najbliższych. O tym, jak – i dlaczego – zabijamy w sobie magię, radość i akceptację życia.

Przed premierą zorganizowaliśmy cykl warsztatów i wykładów, które miały przygotować widzów do odbiory spektaklu. Poprowadził je Michał Pabian, dramaturg Teatru Nowego w Poznaniu, twórca adaptacji teatralnych prozy Doroty Masłowskiej: Kochanie, zabiłam nasze koty (reż. Cezary Studniak, Teatr Nowy w Poznaniu), Wojny polsko-ruskiej pod flagą biało-czerwoną (reż. Remigiusz Brzyk, Teatr im. W. Bogusławskiego w Kaliszu), stały współpracownik i miłośnik twórczości Agaty Dudy-Gracz.

Od 12 marca do 2 kwietnia uczestnicy warsztatów mieli okazję porozmawiać o tym, dlaczego dziś wciąż nie wiemy, o czym jest Burza – jak interpretowano i komentowano tę sztukę przez stulecia, o bohaterach spektaklu, o tym, jak buduje się postaci i co ma z tym wspólnego psychoanaliza, wziąć udział w improwizacjach lingwistycznych i muzycznych.

Kulminacją było spotkanie z Agatą Dudą-Gracz, wpisane w cykl Dotknij Teatru.

(-) (-)
Materiał Teatru
7 kwietnia 2016