Od reżysera

Na ulicy Francuskiej 31 na warszawskiej Saskiej Kępie mieściła się kawiarnia Sax. Nazwana tak w latach 90. minionego stulecia, wcześniej funkcjonowała pod nazwą Podhalańska. Kawiarnia ta była jednym z ulubionych miejsc Agnieszki Osieckiej.

Ta kawiarnia była niczym przystań, do której codziennie dobijali dziwni ludzie, często samotni. Tutaj prowadziła rozmowy, wsłuchiwała się w ludzi, sączyła drinki, pisała piosenki. Tutaj mogła siedzieć całymi godzinami zanurzając się w gwar i tempo życia ulicy, obserwując jednocześnie ludzi – bohaterów swoich utworów, które zapisywała na serwetkach i skrawkach papieru. Była wyjątkowo wnikliwym i bystrym obserwatorem. Umiała także z wielką łatwością nawiązywać nowe znajomości.

Agnieszka Osiecka miała w tej niewielkiej kawiarence ulubiony stolik, nad którym po jej śmierci właściciele powiesili portret Poetki.

Chcieliśmy stworzyć w spektaklu niezwykłą atmosferę tego miejsca, w którym wszyscy opowiadają o życiu piosenką, gdzie barman przygotowując kolorowe drinki w tańcu z miotłą, wyśpiewuje „dobrą pogodę na szczęście".

„Cafe Sax" to wyjątkowa kawiarnia i piękne mądre piosenki, które w magiczny sposób opowiadają prostymi słowami o ważnych życiowych sprawach...

reżyser
Cezary Domagała



(-) (-)
Materiał Teatru
20 stycznia 2017
Spektakle
Cafe Sax
Portrety
Cezary Domagała