Prapremiera tekstu Mariusa von Mayenburga

Beniamin odmawia udziału w lekcjach pływania. Matka podejrzewa go o zażywanie narkotyków, lecz w rzeczywistości chodzi o coś innego: Beniamin uważa, że przeżył religijne objawienie… Sztuka von Mayenburga opowiada historię zderzenia religijnej i świeckiej wizji świata oraz poddaje pod dyskusję różne twarze fanatyzmu.

Anna Augustynowicz o „Męczennikach" Mariusa von Mayenburga:

„Męczennicy" Mariusa von Mayenburga są jednym z najciekawszych utworów we współczesnej dramaturgii europejskiej. Sztuka sięga kondycji dramatycznej człowieka, na dnie której leży pytanie o Boga. Napisana z perspektywy osoby, która żyje w zlaicyzowanym społeczeństwie, dotyka potrzeby szeroko rozumianej duchowości, jaka tkwi w każdym z nas.

Jej bohaterem jest kilkunastoletni chłopiec, który bez nauczyciela czy mistrza próbuje zgłębić istotę księgi, stanowiącej podstawę kultury chrześcijańskiej. Objawioną w Biblii prawdę przeżywa jako własne objawienie i usiłuje wprowadzić je w życie rodziny, szkoły, wreszcie – kościoła, do którego w istocie nie chce przynależeć. Czuje się lepszy od innych, wybrany, by przebyć „drogę Chrystusa". Jego zachowanie początkowo postrzegane jako prowokacja wobec laickiego systemu społecznego staje się niepokojąco ekstremistyczne, prowadzi do postawy faszyzującej. Beniamin na naszych oczach z nadwrażliwego, poszukującego chłopca przeobraża się w fanatycznego entuzjastę idei chrześcijaństwa.

Mayenburg z właściwym sobie poczuciem humoru zderza poglądy postaci zakotwiczonych w liberalizmie z poglądami młodego fanatyka. Wskazuje na absurd starcia, w którym tkwią jego „męczennicy" doprowadzeni do skrajności w walce o wcielenie wyznawanych zasad, reguł czy wartości. Przedstawia społeczność niepokojąco bliską, w której „wyznawcy" zamieniają się w „oprawców".

Marius von Mayenburg
Dramatopisarz, reżyser i dramaturg. Urodził się w 1972 roku w Monachium, gdzie studiował literaturę starogermańską. W 1992 przeniósł się do Berlina. Nie przerywając studiów germanistycznych, podjął naukę dramaturgii w Hochschule der Künste. Pracował jako dramaturg Die Baracke – sceny prowadzonej przez Thomasa Ostermeiera przy Deutsches Theater w Berlinie. Od kilku lat pełni funkcję autora-rezydenta w Schaubühne am Lehniner Platz.

Zaliczany do klasyków niemieckiego teatru współczesnego, jest jednym z najczęściej wystawianych w Europie autorów niemieckich. Rozgłos przyniosła mu sztuka „Ogień w głowie" (Feuergesich – 1997), która w inscenizacji Pawła Łysaka była początkiem jego scenicznej kariery w Polsce (1999). W następnym roku dramat pojawił się w repertuarze gdańskiego Teatru Wybrzeże oraz krakowskiego Teatru im. Juliusza Słowackiego, a także w Teatrze Telewizji. Czterokrotnie wystawiano w Polsce „Pasożyty" – ich polska prapremiera w reżyserii Anny Augustynowicz została zrealizowana w koprodukcji Teatru Współczesnego w Szczecinie z Teatrem Polskim w Poznaniu (2001); trzy razy inscenizowano „Brzydala", raz – „Eldorado", „Kamień" oraz „Zimne dziecko".

Dramat „Męczennicy" miał swoją światową prapremierę w Schaubühne am Lehniner Platz w Berlinie (2012) w reżyserii autora. Inscenizacja, realizowana w koprodukcji Teatru Dramatycznego im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu i Teatru Współczesnego w Szczecinie, będzie polską prapremierą tej sztuki.

Anna Augustynowicz
Absolwentka teatrologii Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. Debiutowała w 1989 roku inscenizacją sztuki Marka Koterskiego „Życie wewnętrzne" w Teatrze im. W. Bogusławskiego w Kaliszu. Od 1992 dyrektor artystyczny Teatru Współczesnego w Szczecinie. Reżyserowała m.in. w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku, Teatrze Powszechnym w Warszawie, TR Warszawa, Wrocławskim Teatrze Współczesnym. Zrealizowała cztery spektakle dla Teatru Telewizji.

Swój repertuar opiera przede wszystkim na współczesnej dramaturgii polskiej i zachodniej, chętnie sięga po teksty nowatorskie, burzące stereotypy zarówno w sferze myśli, jak i języka, przygotowując ich prapremiery. Spektakle Anny Augustynowicz, choć nierzadko budzą kontrowersje, spotykają się z dużym uznaniem krytyków i publiczności, co potwierdzają liczne nagrody przyznawane na ogólnopolskich przeglądach i festiwalach teatralnych. Reżyserka jest laureatką Paszportu Polityki (1998) za „przedstawienia odważne, mądre, dotykające bolesnych miejsc naszej epoki oraz za kształt artystyczny szczecińskiego Teatru Współczesnego". W 2014 otrzymała nagrodę im. Zygmunta Hübnera „Człowiek Teatru" – prestiżowe wyróżnienie dla wybitnych twórców teatralnych, którzy tworzą teatr artystyczny w duchu myśli obywatelskiej, przyczyniając się do jego rozwoju.

Prapremiera polska: 11 października 2014 (24 X – Wałbrzych)

Spektakl realizowany w koprodukcji z Teatrem Dramatycznym im. J. Szaniawskiego
w Wałbrzychu. Przekład powstał na zamówienie Teatru Współczesnego.



(-)
Materiał Teatru
3 października 2014
Spektakle
Męczennicy