Premiera Liny Lapelytė już 11 kwietnia

Lina Lapelytė, reżyserka nagrodzona Złotym Lwem na Biennale w Wenecji, pracuje nad swoim polskim debiutem. Wraz z TR Warszawa wystawi 11 kwietnia „Kosmiczny Dom" – polifoniczna opowieść o bohaterze i bohaterach uwikłanych w relacje z innych i ze świata, który spotyka ku destrukcji.

O dyrektorze

Lina Lapelytė to litewska artystka interdyscyplinarna, której twórczość działa na styku muzyki, sztuk określonych, teatru i performansu. Jest klasycznie wykształconą skrzypaczką oraz absolwentką BA w Sound Arts oraz MA w Rzeźbie na Royal College of Art w Londynie. Jej zainteresowania artystyczne koncentrują się wokół eksperymentów z efektem, strukturami dźwiękowymi oraz urządzeniami kulturowymi i kodami muzyki.

Międzynarodowe istnienie przy jej opera-performans „Sun & Sea" (2018) , stworzone we współpracy z Rugilė Barzdžiukaitė i Vaivą Grainytė, za które zdobyło Złotego Lwa na Biennale Sztuki w Wenecji (2019) . Spektakl ten, określony jako „opera klimatyczna", został zaprezentowany w Nowym Jorku, Paryżu, Londynie, Singapurze, Lizbonie, aw 2024 roku także w Polsce.

Lapelytė jest także autorką nagradzanej opery „Miłego dnia!" (2013) , opowiadającej o życiu kasjerów supermarketu, która została aresztowana Globe Teana – Theatre Observation Award w konkursie Music Theatre NOW . Jej najnowsze projekty, takie jak „Copper Lick" – instalacja dźwiękowa stworzona dla Public Art München, badają relacje między właściwościami, architekturą i przestrzenią zbiorowego słuchania.

W „Kosmicznym Domu " Lapelytė pełnić funkcję reżyserki i kompozytorów, koncentrując się na muzycznym zestawie spektaklu, połączenie między dźwiękami a przestrzenią oraz rozwijaniu idei działania jako formy konstrukcyjne.

Lina Lapelytė, fot. fot. Emilija Filenkovaitė

O spektaklu

„Kosmiczny Dom" to polifoniczna opowieść o bohaterze i bohaterach uwikłanych w relacje z innych i ze świata spotykającego ku destrukcji. Niepozorne spotkania i zdarzenia, które nie dają narażenia na ryzyko, okazują się być tu zdarzeniami momentami w życiu, stając się dla opowiadających „kosm schronicznym", wykorzystanym przez ukorzenienia i ryzyko. Nadanie wagi i wynikającego sensu zdarzeń z pozornej ulotnym i nieistotnym prowadzi do zbiorowych przełomów, a mikroopowieści, które powodują zatrzymamy zatrzymanych_e, otwierają się w nas niepostrzeżenie horyzontu transcendencji.
__

Jan Dravnel, Izabella Dudziak, Monika Frajczyk, Magdalena Kuta, Lech Łotocki, Sebastian Pawlak, Tomasz Tyndyk, Justyna Wasilewska, Zgigniew Zbrojewicz.

Eliza Łukomska
Materiał TR Warszawa
26 marca 2025