Program Spotkań

W programie miedzy innymi: "Chłopi" w reż. Krzysztofa Garbaczewskiego (z Teatru Powszechnego w Warszawie), "Golem" w reż. Mai Kleczewskiej (z Teatru Żydowskiego w Warszawie), koncert będący benefisem Siksy, "Workplace" w reż. Bartka Frąckowiaka, "Solidarność. Nowy projekt" w reż. Pawła Wodzińskiego.

Czy pamięć może nas uchronić przez przemocą?
Jak reagować na mowę nienawiści, antysemityzm i nacjonalizm w polityce i debacie publicznej?
Jakie mogą być konsekwencje uprzedmiatawiania i wykluczania kobiet?
Jak dyskutować o wielokulturowej historii, także tej najbardziej bolesnej i wstydliwej?
Przed czym może uchronić nas radykalny protest i czy jesteśmy gotowi, by go usłyszeć?
Kto jest odpowiedzialny za niszczenie przyrody?
Jak stawiać opór?
Czy konsensus polityczny jest drogą do demokracji?

28 V, godz. 19.00 | spotkanie
Teatr Polski w Poznaniu (Duża Scena)
NIE-BOSKIE NARRACJE. O GNIEWIE I WIĘZI ROZMOWY Z PISARZAMI
prof. Joanna Tokarska-Bakir w rozmowie z prof. Przemysławem Czaplińskim

Do udziału w kolejnej odsłonie cyklu „Nie-boskie narracje" Przemysław Czapliński zaprosił antropolożkę kultury Joannę Tokarską-Bakir, autorkę wydanej w 2018 roku, dwutomowej książki o pogromie kieleckim. Pod klątwą. Portret społeczny pogromu kieleckiego to mikrohistoryczny fresk, odsłaniający wiele zupełnie nieznanych aspektów opisywanej tragedii. Tom pierwszy jest prezentacją społecznego kontekstu, w którym wydarzenia w Kielcach stały się możliwe: nastrojów, przekonań, światopoglądów, ścierających się w lokalnym życiu codziennym w drugim roku po wojnie. Tom drugi to zestawienie najważniejszych źródeł dokumentujących to zdarzenie, w tym wielu niepublikowanych zeznań Żydów ocalałych z pogromu. Dzięki protokołom przesłuchań z lat czterdziestych i dziewięćdziesiątych, dokumentom osobistym, prasowym i notarialnym, w książce zarysowano sylwetki osób składających się – z jednej strony – na kielecki tłum pogromowy, z drugiej na ówczesne instytucje władzy (Milicja Obywatelska, Wojsko Polskie, Urząd Bezpieczeństwa, Urząd Wojewódzki). Instytucje te, rekrutujące się z tego samego społeczeństwa, którego bezpieczeństwa strzegły, nie tylko nie opanowały krytycznej sytuacji, ale same włączyły się do pogromu.

29 V, godz. 19.00 | spektakl
Centrum Kultury ZAMEK (Sala Wielka)
CHŁOPI wg Władysława Stanisława Reymonta / reż. Krzysztof Garbaczewski / Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera w Warszawie
spotkanie z publicznością / prowadzenie: Tomasz Kowalski / klub festiwalowy

Uhonorowana w 1924 roku Nagrodą Nobla powieść przedstawia życie fikcyjnej wsi Lipce z końca XIX wieku. Czytana zwykle jako etnograficzny zapis przeszłości, dzisiaj na powrót odsłania swoją mitotwórczą potęgę i kreacyjną moc języka. Korzenie polskiej mentalności, jak opisuje to historyk Andrzej Leder, wywodzą się z folwarcznej relacji „tego, kto po bat sięga i tego, czyj grzbiet pod bat się pochyla", a nawet sięgają jeszcze dalej – w głąb ludzkiego ducha, którego sens odnaleźć można w podporządkowaniu się odwiecznemu cyklowi natury.
Krzysztof Garbaczewski, z monumentalnej powieści Władysława Reymonta, wyławia treści ekologiczne i emancypacyjne. Śledzi związki człowieka ze światem przyrody, definiuje na swój własny sposób potrzebę i sens pracy. W wielopoziomowej inscenizacji konfrontuje idee pisarza z tymi współczesnymi, tworząc świat istot będących po części ludźmi, zwierzętami i robotami, które poszukują celu własnej egzystencji. Świat Chłopów Garbaczewskiego to także arena działania performerskiego, na której rozgrywają się dramaty społeczności funkcjonującej w oparciu o przemoc wobec kobiet i relacje wykluczenia.

3 VI, godz. 19.00 | spektakl
Teatr Polski w Poznaniu (Duża Scena)
WORKPLACE Natalia Fiedorczuk / reż. Bartek Frąckowiak / Biennale Warszawa
produkcja: Teatr Polski im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy
spotkanie z publicznością / prowadzenie: Tomasz Kowalski / klub festiwalowy

Trzy historie kobiet, które straciły pracę. Trzy opowieści o pracy, która niszczy godność, stabilność i poczucie wartości. Trzy próby zbudowania alternatywnego systemu, w którym praca wydobywa z człowieka to, co najlepsze, zamiast zamieniać go w przedmiot rynkowej gry. Punktem wyjścia dla spektaklu jest rozmowa o znaczeniu i wartości pracy, o ambicjach, lękach, niestabilności, o miejscu pracy i jego nieciągłym charakterze, o rytmie i subiektywnie przeżywanym czasie, gdzie mieszana jest perspektywa fikcyjnych bohaterek z realną sytuacją trzech aktorek, których miejsce pracy zostało zaburzone. Spektakl łączy poziom indywidualnych doświadczeń kobiet z szerszą perspektywą, w której praca widziana jest jako część dynamicznie zmieniającej się globalnej gospodarki kapitalistycznej. Staje się on rodzajem gry trzech bohaterek z różnymi sytuacjami związanymi z pracą.

4 VI, godz. 18.00, 20.00 | spektakl
Międzynarodowe Targi Poznańskie (hala nr 2)
GOLEM Maja Kleczewska, Łukasz Chotkowski / reż. Maja Kleczewska / Teatr Żydowski im. Estery Rachel i Idy Kamińskich w Warszawie

Golem, po Dybuku i Malowanym ptaku, jest trzecią częścią tryptyku realizowaną przez twórców w Teatrze Żydowskim. Legenda o Golemie, sztucznym człowieku, jest jedną z najstarszych w tradycji żydowskiej. Od lat przenika różne kultury i nadaje nowe sensy. Golem jest figurą jednocześnie zwiastującą katastrofę i nadchodzące po niej oczyszczenie. Sztuczny człowiek jest lustrem, w którym przegląda się nasze człowieczeństwo i nasza pamięć. W spektaklu, w reżyserii Mai Kleczewskiej, legenda ta jest opowiedziana głosami Dzieci Holokaustu. Osmalonymi, ocalonymi, którzy na co dzień wciąż pozostają w ukryciu. Tu każde wypowiedziane słowo, działanie, wiąże się z przeżytym doświadczeniem odciśniętym w ciele. Golem staje się Przestrzenią Pamięci. Pamięci, która trwa, nie ma końca i będzie przekazywana. W spektaklu, klasyczny podział na scenę i widownię, zostaje unieważniony. Widz, w sposób indywidualny, poddaje się wpływom nowych mediów, muzyki współczesnej, wielości bodźców płynących z odbioru świata. Sam też decyduje, które fragmenty historii go interesują i jak długo potrwa spektakl. W Golemie teraźniejszość nie istnieje, jest tylko widz tu i teraz, a postaci doświadczają przeszłości i przyszłości.

5 VI, godz. 18.00 | spotkanie
Teatr Polski w Poznaniu (Malarnia)
SAMOSPALENIE – NAJRADYKALNIEJSZA FORMA PROTESTU
prof. Grzegorz Ziółkowski, autor książki Okrutny teatr samospaleń. Protesty samobójcze w ogniu i ich echa w kulturze współczesnej (Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2018) w rozmowie z prof. Dobrochną Ratajczakową

Samospalenie jest jednostkowym transgresyjnym aktem wystawianym na widok publiczny, spektakularnym, prowokacyjnym i radykalnym. Jest budzącym ambiwalentne uczucia granicznym aktem widowiskowym. Nie jest jednak występem, bo nie chodzi w nim o pokaz umiejętności, popis czy o wzbudzenie podziwu (choć ten może się pojawić jako efekt uboczny – może to być podziw dla odwagi i determinacji). Jest natomiast wystąpieniem, w którym często działa się według planu i dostosowuje się do wzorców zachowań istniejących wcześniej, takich jak np. napisanie listu pożegnalnego, wyrażenie przesłania czy też haseł i ich rozpowszechnienie w formie ulotek lub innej, czasem przyjęcie symbolicznej postawy, takiej jak pozycja medytacyjna. W oczach władzy, w którą samospalenie bywa wymierzone, akt ten jawić się może jako wystąpienie kontestacyjne, występ-ne, to znaczy podważające istniejący porządek i burzące ład. Samospalenie traktować można wreszcie jako tajemnicę, misterium ludzkiej siły zdolnej przezwyciężyć instynkt samozachowawczy, strach przed cierpieniem i śmiercią oraz przemóc potęgę kulturowego i religijnego tabu w imię spraw uważanych za bardziej wartościowe niż życie człowieka oraz wyznawane doktryny i uznane kodeksy.

5 VI, godz. 20.30 | koncert
Teatr Polski w Poznaniu (Malarnia)
POLSKA 2014–2018: Siksa. Benefis twórczości

SIKSA, wraz z Teatrem Polskim w Poznaniu oraz festiwalem BLISCY NIEZNAJOMI #POLSKA, pragnie serdecznie zaprosić Państwa na uroczysty benefis swojej pracy artystycznej, podczas którego dokona pełnego wzruszeń i anegdot rozrachunku ze swoją, obfitującą w nietuzinkowe przygody, twórczością artystyczną. Benefis, spowity aurą wzruszeń, ciepłymi słowami zaproszonych gości, przeplatany ukochanymi przez publiczność piosenkami, które radują serca Polaków (i nie tylko) od lat, będzie wspaniałą okazją spotkania nie tylko dla zagorzałych „jednorożków" – jak SIKSA zwykła pieszczotliwie określać swoich fanów – ale i wszystkich tych, którzy jej twórczość znają jedynie powierzchownie z podręczników szkolnych. Podniosła aura słów i kojących dźwięków rozbije się w sercach zgromadzonych w reprezentacyjnej sali Teatru Polskiego w Poznaniu, przypominając nam, jak wiele artystycznej pracy włożono, by bańka siksowej miłości pękła w naszych polskich duszach. /Siksa/

Specjalnie na festiwal zostanie przygotowany koncert jednej z najciekawszych polskich performerek, wokalistki punkowej i poetki. O samej sobie Siksa mówi, że jest narodem, nad którym wzlatuje husarka. Nie lubi husarii, poetów narodowych i chłopców z placów broni. Performuje i nie zginie. Siksa śpiewa w imieniu kobiet o tematach najtrudniejszych i najbardziej bolesnych, o gwałtach i przemocy symbolicznej

6 VI, godz. 19.00 | spektakl
Międzynarodowe Targi Poznańskie (hala nr 2)
SOLIDARNOŚĆ. NOWY PROJEKT / reż. Paweł Wodziński / Biennale Warszawa
spotkanie z publicznością / prowadzenie: prof. Przemysław Czapliński / klub festiwalowy
W 1981 roku, w Hali Olivia w Gdańsku, odbył się historyczny I Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność". Dziewięciuset związkowców, reprezentujących blisko dziesięciomilionowy ruch społeczny, dyskutowało nad alternatywną wizją Polski samorządnej. Wydarzenia te, dały nadzieję, że inne społeczeństwo i polityka są możliwe. W 1981 roku, na krótki moment w naszej historii, pojawiła się szczera próba wcielenia w życie idei samorządności politycznej i ekonomicznej, bez klasowych i kulturowych przywilejów. Idea, od której jesteśmy dziś bardzo oddaleni. Pierwsza „Solidarność" opracowała i przegłosowała program odpowiadający na potrzeby wszystkich jego członkiń/ów. Wsparta siłą dziesięciu milionów ludzi, zaproponowała inną, alternatywną wizję Polski, opartą m.in. na samozarządzaniu, równym dostępie do usług publicznych, a także ochronie środowiska i rozwoju społecznym poprzez kulturę i edukację. Spektakl Pawła Wodzińskiego i zespołu, oparty na stenogramach zjazdu oraz materiałach dokumentalnych, sprawdza ideę konstytuowania się masowego ruchu społecznego, opartego na zasadach demokracji bezpośredniej. To także performatywne wychylenie w przyszłość i próba spojrzenia na dzisiejsze możliwości samostanowienia społecznego, będącego demokratyczną odpowiedzią na wzrost nastrojów nacjonalistycznych i autorytarne działania władzy.

28 V – 6 VI 2018 | instalacja
Teatr Polski w Poznaniu (foyer)
KOPIA ZAPASOWA / Ogilvy & Mather oraz Greenpeace Polska

Latem 2017 roku, gdy w Puszczy Białowieskiej trwała wycinka drzew, Polski oddział agencji Ogilvy & Mather zainicjował kampanię społeczną Ostatnie drzewo, by chronić puszczę. Częścią inicjatywy jest gra komputerowa Kopia zapasowa będąca zapisem wiernej kopii rezerwatu. Wirtualna wersja Puszczy Białowieskiej została stworzona w środowisku gry Minecraft i zbudowana jest w skali 1:1. Oznacza to, że każdy blok w grze zajmuje 1m3, a cała mapa zbudowana jest z ponad 50 miliardów takich bloków. Na mapie znajduje się m.in. około siedmiu milionów drzew, strumyki, wejście do ściśle chronionego Białowieskiego Parku Narodowego, prastare miejsca mocy ze słowiańskimi totemami i wieża widokowa nad rzeką Narewką. W trakcie festiwalu widzowie będą mogli zagrać w Kopię zapasową. W foyer Teatru Polskiego umieścimy stanowiska komputerowe, by widzowie mogli choć na chwilę przenieść się do świata, który był i jest unicestwiany na naszych oczach.

4 VI, godz. 11.00, 16.30, 5 VI, godz. 10.00 | warsztaty dla dzieci i młodzieży
Teatr Polski w Poznaniu (Nowa Sala Prób)
CHAGIGA z hebr. חגיגה – świętowanie / prowadzenie: Kamila Jarosińska

Podczas warsztatów postaramy się, przy użyciu różnych technik aktorskich z zakresu improwizacji teatralnej, myślenia kreatywnego oraz elementów budowania postaci i miejsca, dotknąć różnych świąt żydowskich oraz sposobu ich obchodzenia w różnych „okolicznościach".  Zobaczymy też, jak wyglądałaby nasza wersja żydowskiego święta.
Warsztaty poprowadzi Kamila Jarosińska z JCC Warszawa (Centrum Społeczności Żydowskiej).

4 czerwca, godz. 11.00 (wiek 9–12 lat) – warsztaty dla grupy zorganizowanej
4 czerwca, godz. 16.30 (wiek 13–16)
5 czerwca, godz. 10.00 (wiek 9–12) – warsztaty dla grupy zorganizowanej

Kamila Jarosińska – aktorka, instruktorka teatralna, absolwentka PWSFTviT w Łodzi oraz wydziału aktorskiego izraelskiej szkoły dramatycznej HaDerech. Podczas siedmioletniego pobytu w Izraelu współpracowała m.in z Natalie Portman, Avim Nesherem, Arikiem Lubetzkym i innymi. Pięciokrotna stypendystka, wraz z współzałożonym przez siebie kolektywem „Ilustracja", Wydziału Konsularnego Ambasady Polskiej w Tel Awiwie na projekty edukacyjno-artystyczne (2015, 2017 i 2018). W Polsce członkini kolektywu twórczego B. Sides, z którym współtworzy spektakle oraz prowadzi warsztaty. Prowadzi warsztaty z różnych technik aktorskich oraz szeroko pojętej kultury żydowskiej i izraelskiej, m.in. w JCC Warszawa, muzeum Historii Żydów Polskich Polin, w Tel Awiwie i innych miejscach. Mówi płynnie po hebrajsku i angielsku.

Prosimy o zabranie wygodnego stroju.

Informacje oraz zapisy: sandra.lewandowska@teatr-polski.pl, tel. (61) 852 56 28 (wew. 13).
Liczba miejsc ograniczona.

Spotkania po spektaklach
W ramach festiwalu zaplanowane są spotkania z udziałem zaproszonych twórców i gości festiwalu. Chcemy – wspólnie z naszymi widzami, których głos jest dla teatru niezwykle istotny – omawiać kwestie dotyczące tematyki naszych spektakli. Wierzymy, że pełna otwartości i wzajemnego zainteresowania rozmowa, może wiele wnieść do publicznej debaty i przełożyć się na pozytywne postawy obywatelskie i, jeśli trzeba, na gesty oporu. Sądzimy, że nie tylko widzowie mogą wiele zrozumieć dzięki teatrowi, ale także, że artyści i ludzie teatru mogą wiele nauczyć się od swojej publiczności.

(-) (-)
Materiał organizatora
21 maja 2018