Przyjaciółka anoreksja

„Głodne dziecko" to spektakl poruszający temat anoreksji, mówiący o jej przyczynach i sposobach radzenia sobie z chorobą. To historia dziewiętnastoletniej dziewczyny cierpiącej na zaburzenia odżywiania i będącej w trakcie terapii.

Punktem wyjścia jest jej pobyt w szpitalu psychiatrycznym, gdzie główna bohaterka – Katrin opowiada o swoim doświadczeniu. Potrzeba kontrolowania swojego życia w konsekwencji doprowadza do zaburzeń w odżywianiu. Problem anoreksji to temat niezwykle aktualny we współczesnym świecie. Z reguły dotyczy on kobiet, które chcąc sprostać wymaganiom i oczekiwaniom innych, dążą do perfekcji.

W spektaklu obecne są postaci matki i przyjaciółki. Pojawia się również wątek trudnych relacji między mężczyzną i kobietą. Związek rodziców głównej bohaterki - chłodny, pozbawiony miłości i zainteresowania, stanowi dla niej rodzaj negatywnego wzorca, od którego dziewczyna chciałaby uciec. Obsesja odchudzania rodzi się w momencie, gdy w jej życie wkracza chłopak, którego Katrin obdarza zainteresowaniem. Odchudzanie, pod pretekstem chęci bycia atrakcyjną, jest w istocie ucieczką przed własną fizycznością i seksualnością. Anoreksja staje się jej przyjaciółką – personifikowanie zaburzenia to częsty element tej choroby.

Spektakl „Głodne dziecko" to druga odsłona projektu teatralno-edukacyjnego TEATR 13PLUS. Jego celem jest tworzenie spektakli teatralnych opartych na najnowszej światowej dramaturgii adresowanych do najczęściej zaniedbywanej grupy widzów – nastolatków w wieku 13-18 lat. Wierzymy, że teatr poważnie traktujący młodego widza może stać się dla niego wsparciem w drodze ku dorosłości.

Projekt realizowany jest we współpracy z pedagogami, psychologami, trenerami, którzy zajmują się problemami nastolatków. Spotkania kończą się rozmową z zaproszonymi specjalistami, którzy odpowiadają na pytania młodzieży i omawiają problem poruszany w prezentowanej sztuce.

Judyta Berłowska
(ur. 1989) absolwentka wiedzy o teatrze na Akademii Teatralnej w Warszawie (licencjat w 2011 r.), studentka V roku Wydziału Reżyserii Dramatu w krakowskiej PWST; asystentka Agnieszki Glińskiej i Barbary Wysockiej; laureatka Forum Młodej Reżyserii 2014 (Grand Prix) za pracę reżyserską „Bez ojcowizny" na podstawie „Płatonowa". Debiutowała spektaklem „Hotel Kijów" w Teatrze Barakah w Krakowie. Jako dyplom zrealizowała „Wyprawę czarownic" – spektakl dla młodzieży gimnazjalnej – na podstawie powieści T. Pratchetta w Teatrze Norwida w Jeleniej Górze. Wielokrotnie pracowała z dziećmi i młodzieżą jako wychowawca oraz instruktor teatralny. Interesuje się pedagogiką teatralną i terapią przez teatr.

Nela Mitukiewicz
(ur. 1989) ukończyła choreografię i teorię tańca na Uniwersytecie Muzycznym im. Fryderyka Chopina w Warszawie (2013-2015) oraz choreografię i techniki tańca na Akademii Muzycznej im. G. i K. Bacewiczów w Łodzi (2010-2013). Trenowała taniec współczesny w London Contemporary Dance School at The Place w Londynie (2011-2012). Ukończyła Państwowe Pomaturalne Studium Kształcenia Animatorów Kultury w Kaliszu, specjalizacja taniec współczesny (2008-2010). Jako tancerka zadebiutowała w 2008 roku współpracując z Zespołem Tańca Współczesnego Studnia w Kaliszu. W 2010 roku dołączyła do Pracowni Fizycznej – grupy założonej przez choreografa Jacka Owczarka i współpracującej z wieloma europejskimi choreografami takimi, jak David Zambrano, Robet M. Hayden (Ultima Vez) czy Nigel Charnock (DV8 Physical Theatre). Współtworzy Kolektyw Artystyczny Furu w Warszawie – realizując spektakle oparte na improwizacji ruchowej oraz muzyce na żywo (m.in. „Księżyc, księżyc, umieranie"). Po ukończeniu studiów licencjackich w 2013 debiutuje jako choreograf. We współpracy z Pracownią Tańca Współczesnego Pryzmat w Olsztynie realizuje spektakl „Wysokie obcasy" (premiera w Teatrze Szwalnia w Łodzi). W 2015 powstaje kolejny spektakl – „Oczy senne", we współpracy ze studentami Studium Aktorskiego im. A. Sewruka przy Teatrze im. S. Jaracza w Olsztynie (premiera na scenie kameralnej Teatru Wielkiego Opery Narodowej w Warszawie). Obecnie uczy improwizacji oraz form teatru tańca w Studium Aktorskim im. A. Sewruka w Olsztynie oraz choreografii i technik tańca w Państwowej Szkole Sztuki Cyrkowej w Julinku.

Aleksandra Żurawska
absolwentka scenografii krakowskiej ASP, scenograf, kostiumograf, rysownik. Jako scenograf filmowy pracuje od 2010 roku. Filmy z jej scenografią wyróżniane były na wielu festiwalach w Polsce i za granicą „Barbakan" Rio De Janeiro Międzynarodowy Festiwal Filmów Curta Cinema-Nagroda dla najlepszego filmu fabularnego, Berlin Międzynarodowy Festiwal Filmów „Interfilm"- „Best European Talent Award", „Kiedy Ranne wstają zorze": 2012 Gdynia Film Festival- Nagroda Jury dla Najlepszego Filmu w konkursie „Młode Kino Polskie", „Pan od Historii" Warszawa Festiwal Młodego Kina „Piękni Dwudziestoletni" Nagroda Publiczności oraz dla Studia Munka (Circus Maximus, Sandland). Jej współpraca z Judytą Berłowską zaowocowała projektami scenografii teatralnych do „Rosenkrantz i Guildernstern nie żyją" (praca dyplomowa ze scenografii), oraz do spektaklu „Bez ojcowizny" (Grand Prix Forum Młodej Reżyserii 2014). Realizowała również scenografię do spektaklu dyplomowego Judyty Berłowskiej „Wyprawa czarownic" w Teatrze Norwida w Jeleniej Górze.



(-)
Materiał Teatru
17 września 2016
Spektakle
Głodne dziecko