Rewolucja? Wojna? Zmiana?

Coś. "Istotne wydarzenie o charakterze wstrząsowym". Dojrzewa, budzi się do życia - straszy. Czy historia musi się powtarzać - i jako tragedia, i jako farsa? Czy znowu doszliśmy do takiego momentu naszej historii, w którym rozczarowanie, niezadowolenie, o b u r z e n i e wyleją się na ulice i uformują rewolucyjny pochód? Jak daleko tym razem ten pochód się posunie i kto, z jakimi hasłami stanie na jego czele? I przeciw komu?

Można oczywiście udawać, że nic takiego się nie dzieję i że "jakoś to będzie". Ale to nieprawda, co mówią w serialach, że "winter is comming". Zima już była. Przeżyliśmy ją, przespaliśmy. Teraz nadchodzi wiosna. Ale zanim nadejdzie, zanim to "Coś" ostatecznie zakwitnie i dojrzeje mamy jeszcze ten krótki moment, w którym można jeszcze coś zrobić, "Coś" przyciąć, o coś zadbać. Mamy przedwiośnie.

Natalia Korczakowska o spektaklu: „Szacuje się, że dziś osiemdziesiąt pięć osób jest w posiadaniu bogactw większych niż połowa ludzkiej populacji. Jest to sytuacja absolutnie chora. W ciągu ostatnich czterech lat w Hiszpanii, USA, Londynie, Grecji, Tajlandii etc. ludzie masowo wychodzili na ulice, żeby wyrazić swój sprzeciw wobec tej sytuacji. Ale nie w Polsce. Dla nas kapitalizm i demokracja to nadal rzeczy święte, niepodlegające dyskusji. "Zabrakło nam Żeromskiego" który potrafił(by) patrzeć krytycznie na świeżo odzyskaną niepodległość. Wolność, mimo, że krucha zobowiązuje do odpowiedzialności obywatelskiej. Adaptacja "Przedwiośnia" na scenę jest dziś apelem o taką odpowiedzialność, przede wszystkim o odzyskanie idei równości, którą poświęciliśmy. A tego, wg Żeromskiego, robić nie wolno. Idzie za tym widmo rewolucji. Hiszpański ruch "Oburzonych", nowojorski "Occupy Wall Street" etc. były zjawiskiem przełomowym, porównywalnym do rewolucji 68 roku. W związku z nim sztuka będzie przewartościowywać swoje cele i środki."

"Przedwiośnie" bierze udział w II etapie Konkursu „Klasyka Żywa", organizowanego przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego. Produkcja spektaklu została dofinansowana w ramach Konkursu na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej „Klasyka Żywa" realizowanego z okazji obchodów 250-lecia teatru publicznego w Polsce.

O konkursie "Klasyka Żywa"

Konkurs na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej „Klasyka Żywa" organizowany przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego jest jednym z najważniejszych wydarzeń realizowanych dla uczczenia przypadającego w 2015 roku jubileuszu 250-lecia teatru publicznego w Polsce. Celem Konkursu jest wzmocnienie obecności polskich tekstów klasycznych w repertuarach współczesnych teatrów, nagradzanie najciekawszych interpretacji dawnej literatury, a także wspieranie po­szukiwań zapomnianych dzieł przeszłości, zasługujących na istotne miejsce w zbiorowej pamięci. W Konkursie biorą udział zarówno projekty przedstawień, jak i gotowe realizacje polskich tekstów powstałych przed końcem roku 1969, tj. rokiem śmierci Witolda Gombrowicza. Najciekawsze projekty wybrane w pierwszym etapie Konkursu otrzymały dofinansowanie na realizację ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Wyboru dokonała Komisja Artystyczna składająca się z wybitnych znawców teatru i dramatu. W etapie drugim Jury ocenia gotowe przedstawienia, zarówno te powstałe na podstawie projektów rekomendowanych przez Komisję Artystyczną, jak i inne, mające premierę między 26 września 2013 roku a 31 sierpnia 2015 roku. Więcej informacji na stronie: www.klasykazywa.pl

(-) (-)
Materiał Teatru
2 marca 2015