Stella Pokrzywińska (1920 - 2003)

Właściwie Stefania Pawlak z domu Pokrzywa. Urodziła się 13 maja 1920 w Warszawie. Zmarła 20 maja 2003 w Warszawie.
Cudowne dziecko polskiego baletu, występujące na scenie już od 10 roku życia. Angaż w Operze Warszawskiej dostała jako 14-latka, była solistką baletu aż do wybuchu wojny w 1939 roku.

Były gwiazdami przedwojennych scen: primabalerinami, choreografkami i tancerkami estradowymi, kiedy ich kariery brutalnie przerwała wojna. W Culture.pl odkrywamy nieznane karty w historii polskiego tańca XX wieku. To ważne biografie, jest w nich balet i sowieckie łagry, rewia i walka o Monte Cassino, kabaret i getto.


Karierę zaczęła na deskach warszawskiego Teatru Wielkiego, a następnie w corps de ballet Polskiego Baletu Reprezentacyjnego. Podczas Międzynarodowego Konkursu Tańca w Brukseli w 1939 zdobyła drugie miejsce.

Po 1945 kontynuowała karierę w Teatrze Wielkim, w 1950 razem z Leonem Wójcikowskim przeniosła się do Opery Poznańskiej. Tam debiutowała 26 listopada 1950 w operze Trzy balety. Równolegle występowała również w Operze Bałtyckiej i Bydgoskiej. W późniejszych latach była choreografem zarówno w Operze Poznańskiej jak i Bydgoskiej. W międzyczasie była kierownikiem sekcji baletowej, pedagogiem i choreografem w łódzkim Teatrze Muzycznym.

Współpracowała również z Estradą Poznańską, telewizją i instytucjami filmowymi. Pod kierunkiem Leona Wójcikowskiego stworzyła choreografię do filmu Warszawska premiera.

W 1997 odznaczona Medalem 200-lecia Baletu Polskiego.
Spoczywa na Cmentarzu Bródnowskim.

Źródła: Klub wir.pl, Wikipedia, e-teatr

 

 



Oprac. RK
Dziennik Teatralny
31 maja 2017