Tańce z krzesłem

Tak się złożyło, że na jeden z festiwalowych wieczorów trwającego w Bytomiu Międzynarodowego Festiwalu Tańca złożyły się dwa spektakle wykorzystujące krzesło jako rekwizyt.

Studio Contemporary Dance Company z Chorwacji w pokazie zatytułowanym “A woman who speaks too much” w interesujący sposób starało się ukazać w ruchu oraz tańcu dylematy współczesnej kobiecości. Główną bohaterka jest oczywiście kobieta. Kobieta rozdarta pomiędzy dwóch mężczyzn. Tak zaczyna się spektakl: na trzech stołeczkach siedzą dwaj mężczyźni i kobieta, która kokietuje panów, albo którą oni pragną zdobyć. Ta pierwsza scena jest bodajże jedna z najbardziej interesujących scen, bowiem owo flirtowanie i wzajemne kokietowanie odbywa się jedynie za pomocą zsynchronizowanych ruchów głów, ramion i kończyn tancerzy w pozycji siedzącej. Reszta spektaklu toczy się w kilku przestrzeniach, które wyznaczają właśnie trzy stołeczki – owo rozbicie przestrzeni na większe partie sprawiło, że dylematy bohaterki stały się coraz większe i w związku z tym jeszcze trudniejsze do pokonania. W bardzo prosty, ale uroczy sposób pokazana została ciągła gonitwa współczesnej kobiety i konflikt miedzy domowymi obowiązkami, a małymi przyjemnościami, które przecież trzeba sobie sprawiać. Elementem równie przykuwającym uwagę były również tańce w parach na wzór ognistego tanga – tańca urastającego wręcz do rangi symbolu skomplikowanych relacji damsko-męskich. Występ chorwackich tancerzy nie był jednak wolny od wad, do których przede wszystkim zaliczyć należy długość spektaklu bez wyraźnego końca, wyczerpanie się pomysłu (również pod koniec) oraz pewne dłużyzny pojawiające się w trakcie całego spektaklu. Drugi pokaz – “Beyond the death” w wykonaniu japońsko-niemieckiej pod kierunkiem japońskiej choreografki Chikako Kaido był połączeniem oryginalnych, pełnych emocji i napięć improwizacji z lirycznymi etiudami, próbującymi postawić diagnozę współczesnej rzeczywistości. Czwórka tancerzy (dwie kobiety i dwóch mężczyzn) za pomocą krzesła i kilku porozrzucanych gazet stworzyło na scenie bardzo trudny do zdefiniowania, eklektyczny pokaz. Przechodzenie z jednych etiud w kolejne, pozbawione jakiejś jednej ciągłości było domeną tego występu. Z bardzo plastycznego tańca z krzesłem artyści przechodzili do interakcji, które działy się na zupełnym wyciszeniu, a ruchy tancerzy były wyznaczane przez szeleszczenie gazet, by zakończyć występ pełnym ekspresji pokazem ni to wybiegu dla modelek ni to zajęć w fitness klubie – parodystycznej wizji dzisiejszego zwariowanego świata. XV Międzynarodowa Konferencja Tańca i Festiwal Sztuki Tanecznej w Bytomiu.

Marta Odziomek, l: martao, h: mod123
Dziennik Teatralny
11 lipca 2008