Teatralny Alfabet Krzysztofa Jasińskiego

I niech nam puryści językowi wybaczą, że naszą wyliczankę zaczynamy nie od litery "A", lecz od "T" TEATR I reżyseria to moje życie. To branie odpowiedzialności za spotkanie aktorów z widzami

Bez widzów nie ma teatru. Teatr jest po to, żebyśmy się stawali lepsi. Pojawia się i znika. Jest fenomenem wynikającym z tego spotkania - mówi w Polsce Gazecie Krakowskiej.

ALTERNATYWA

Teraz jesteśmy alternatywni w tym sensie, że repertuar Teatru STU to alternatywa dla teatru powszechnie się rozpychającego. Szanujemy autora. Autor i widz są najważniejsi. Po latach podróży po całym świecie osiedliśmy w Krakowie. Gramy dla swojej publiczności, która do nas przychodzi z własnego wyboru.

BUNT

To naturalna kategoria młodości, prawie biologiczna, wpisana w pewną część drogi. Jeśli ktoś się buntuje zbyt długo, to znaczy, że nie nabrał rozumu. Bunt trzeba zamieniać na wartość, bo bunt jałowy nie ma sensu.

CIELESNOŚĆ

Aktor musi przebijać się przez własną cielesność, przez własne ograniczenia - z tym, co chce powiedzieć. Z najniższego poziomu małpowania, mody, na wyższy poziom kreacji, wyrażania indywidualności, wyróżniania się z tłumu.

DOM

To teatr. To matecznik. Graliśmy w wielu krajach, ale zawsze byliśmy polskim teatrem, mówiącym o polskich sprawach. Im bardziej jesteśmy Polakami, tym bardziej obywatelami świata. Nie odwrotnie. Teatr jest światem, a świat teatrem.

EKSPERYMENT

Eksperymentujesz dlatego, że nie wiesz. Jeśli ktoś eksperymentuje dla eksperymentowania, to jest jak rewolucja dla rewolucji. To nie ma sensu. Na początku teatralnej drogi ma się więcej wyobrażeń, ochot, chęci niż rozumu, wiedzy, doświadczenia. Trzeba więc szukać, ale po to, żeby znaleźć.

FORMA

Sztuka to manifestacja formy.

KULTURALNY

Samo pójście do teatru czyni nas lepszymi, bo idziemy do miejsca, które jest wymagające. To odruch kulturalnego człowieka, zwyczaj elity. Dlatego tak ważne jest, żeby ludzie chodzili do teatru. W naszym społeczeństwie odbudowywanie elit jest ważnym zadaniem, to wielka odpowiedzialność teatru.

LITERATURA

Teatr jest sztuką rodzącą się z literatury, z myślenia zawartego w dziełach literackich, dramatycznych. Stąd tak ważny jest autor. Rzadko się zdarza, żeby reżyser był mądrzejszy od autora.

MAZURY

Tam odpoczywam w swoim gospodarstwie. Jestem ogrodnikiem z zamiłowania i z doświadczeniem zdobytym we własnym ogrodzie, lesie, a teraz pracuję nad parkiem.

NOWOŚĆ

Każdy wieczór w teatrze jest inny, bo przyszli inni ludzie. Każdy wieczór to otwarcie się na nowych ludzi.

OTWARTOŚĆ

Teatr jest otwarty na świat. To otwarcie na drugiego człowieka.

PERSPEKTYWA

Nie można żyć bez perspektywy. Nie można wychowywać dzieci, nie wiedząc po co, dlaczego? Stale musimy mieć przed sobą cel, dla którego warto żyć. Pomaga nam w tym miłość.

RODZINA

Pomaga nam żyć i umierać. Teatr to też rodzina.

STU

Nazwa, która kiedyś pojawiła się dość przypadkowo, a jak wiadomo przypadków nie ma, więc pojawiła się z konieczności. Nazwa określiła pewną

grupę artystów, grupę przyjaciół, którą skupiłem wokół siebie.

TAJEMNICA

Chciałbym pokazać na scenie kilka arcydzieł, w których jest zaklęta tajemnica, w których zawarta jest siła, którą uwolnić na scenie znaczyłoby dla mnie coś osiągnąć..

UCIECZKA

Sił nabieram wmoich ucieczkach od teatru. Latem teatr przestaje pracować i wtedy uciekam na wieś, w krzaki.

WOLNOŚĆ

Uzależnieni jesteśmy od samych siebie i od siebie musimy się uwalniać. Nasze uzależnienia to nasze ograniczenia i kompleksy. Świat nieustannie wymaga od nas zmiany. Dlatego musimy nieustannie gonić świat. Na wolność trzeba zapracować.

ZROZUMIENIE

Żeby przeżyć, trzeba zrozumieć.

Not. Barbara Sobańska
Polska Gazeta Krakowska
24 listopada 2009