W niepowtarzalnym języku arcymistrza słowa

Na spektakl składa się 5 jednoaktówek Ingmara Villqista z cyklu "Beztlenowce".

Zagramy kolejno: "MILI MOI" (prapremiera!) "Kostka smalcu z bakaliami", "Cynkweiss", "MIŁOŚĆ" (prapremiera!) i "Lemury".

"Miłość" to unikalny koktajl w którym wybornie mieszają się konwencje i gatunki teatralne, od teatru ogródkowego po dramat, tragifarsę i optymistyczną poetycką komedię. Całość w niepowtarzalnym języku arcymistrza słowa - Ingmara Villqista!
Na scenie : Ania Nowak, Agnieszka Bieńkowska i Andrzej Dopierała.

Ingmar Villqist. Urodzony 24 marca 1960 w Chorzowie; syn Adama Świerszcza, oficera Wojska Polskiego, i Janiny z domu Faska, chemiczki. Uczęszczał do III Liceum Ogólnokształcącego w Chorzowie, a po zdaniu matury w 1979 studiował historię sztuki na Uniwersytecie Wrocławskim.

Debiutował w 1980 opowiadaniem pt. Zlecenie na dostawę, opublikowanym na łamach tygodnika „Student" (nr 6). W 1988 uzyskał magisterium, a w następnym roku został dyrektorem artystycznym Biura Wystaw Artystycznych w Katowicach. Był kuratorem licznych wystaw (indywidualnych i zbiorowych) współczesnych artystów polskich i zagranicznych, m.in. w 1994 polskiej ekspozycji na Biennale Sztuki w Saõ Paulo. Jako krytyk sztuki debiutował artykułem Malarstwo Piotra Nalewajki, ogłoszonym w 1988 w miesięczniku „Sztuka" (nr 6), z którym współpracował do 1989. W 1990-91 był redaktorem naczelnym kwartalnika „BWart".

Artykuły na temat sztuki współczesnej i wywiady z artystami publikował m.in. także w pismach „Exit" (1991-92), „Format" (1991), „Projekt" (1991) i „Śląsk" (1996-98). Wykładał historię sztuki kolejno w Akademiach Sztuk Pięknych w Krakowie i Katowicach (1991-97) oraz w Warszawie (1997-2004), a także dramaturgię i pisanie scenariuszy w Studium Aktorskim Zbigniewa Waszkielewicza w Katowicach (1992-93) i na Wydziale Radia i Telewizji im. K. Kieślowskiego Uniwersytetu Śląskiego (od 2005). W 1994 został wicedyrektorem Narodowej Galerii Sztuki Zachęta w Warszawie. Od tegoż roku był członkiem Sekcji Polskiej Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Sztuki (AICA). W 1994-95 współpracował z programem Polonia Telewizji Polskiej. W tym okresie zaczął pisać utwory dramatyczne; debiutował jednoaktówką Kostka smalcu z bakaliami, nagrodzoną w 1995 w konkursie „Tygodnika Powszechnego" i Stowarzyszenia Promocji Kultury Młodych „Lepsi" (podp.: Stanisław Stewichowski).

W 1998 założył nieinstytucjonalny Teatr Kriket w Królewskiej Hucie (Chorzów), w którym wystawił i wyreżyserował trzy swoje sztuki: Oskara i Ruth oraz Kostkę smalcu z bakaliami, a w 1999 Noc Helvera. Od tej pory używał w działalności teatralnej pseudonimu Ingmar Villqist. W następnych latach kontynuował twórczość dramaturgiczną, a także reżyserował (przede wszystkim własne dramaty) w licznych teatrach na terenie kraju oraz w Polskim Radiu. Większość sztuk drukował w miesięczniku „Dialog".

W 2000 zrezygnował z pracy w warszawskiej Zachęcie i od sezonu 2000/01 do 2005/06 był etatowym reżyserem w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku. W 2008-10 pełnił funkcję dyrektora naczelnego i artystycznego Teatru Miejskiego im. W. Gombrowicza w Gdyni, a w 2009 także szefa Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych R@Port, organizowanego przez ten teatr.

W 2010 został członkiem zwyczajnym Stowarzyszenia Dyrektorów Teatrów. W 2013 podjął współpracę jako felietonista z dodatkiem „Gazety Wyborczej" – „Katowice", z dwumiesięcznikiem „Style" oraz z kwartalnikiem „Fabryka Silesia" (tu stała rubryka Na temat), którego Rady Redakcyjnej został członkiem.

Otrzymał m.in. nagrodę Gdańskiego Towarzystwa Sztuk Pięknych w dziedzinie dramatu (2001), Nagrodę Artystyczną m. Chorzowa (2004), nagrodę Śląski Orzeł (2005), nagrodę Don Kichot za debiut reżyserski w Teatrze Polskiego Radia (2011), nagrodę Tele-Splendor im. W. Ławniczaka dla najbardziej telewizyjnego słuchowiska (2015).

Odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi (2000).

Andrzej Dopierała
Materiał Teatru
2 czerwca 2022