Wschodni kunszt

W piątkowy wieczór na deskach Śląskiego Teatru Tańca zagościła grupa PARK Soon-ho Dance Projekt z Korei Południowej prezentując dwa spektakle: "Pattern & Variability" i "Balance & Imbalance". Widzowie mogli zanurzyć się w magicznym świecie, wykreowanym przez genialnego choreografa Park Soon-ho, który w swojej twórczości nawiązuje do filozofii wschodu. Przedmiotem jego zainteresowań jest poszukiwanie harmonii między człowiekiem a naturą, badanie anatomii ruchu oraz dwoistość rzeczy

Projekt "Pattern & Variability" koncentruje się na przeobrażaniu się, wzajemnym uzupełnianiu tancerzy na scenie. W spektaklu dominują mężczyźni i być może dlatego wydaje się on być surowy w odbiorze. Choreografia jest bardzo skomplikowana technicznie, można w niej dostrzec inspirację pantomimą, teatrem czy sztukami walki.

Przedstawienie rozpoczyna się w kompletnej ciszy. Scena zostaje oświetlona przez punktowe światło padające z góry, na niej dwie postacie prowadzące ze sobą taneczną „grę”. Doskonała technika i precyzja ruchów sprawia, iż w pewnym momencie widz ma wrażenie, że tancerze stają się jednością. Między publicznością a tym, co dzieje się na scenie, wyczuwa się nieprawdopodobne napięcie. W miarę upływu czasu pojawiają się kolejni tancerze i, paradoksalnie, następuje coraz większy rozłam między nimi, choć w dalszym ciągu w tańcu zachowana jest harmonia oraz symetria. Pojawia się także tradycyjna koreańska muzyka, wykonywana na żywo, autorstwa Yuta Kumachi. Punktem zasadniczym jest pojawienie się „tego”, który ma władzę nad ciałem tancerza i może w dowolny sposób wpływać na jego ruchy. Można potraktować to jako odniesienie do siły natury, kierującej wszelką materią na ziemi. Ujawnia się zależność miedzy człowiekiem a naturą. Przy tym widz może podziwiać doskonałość ciała ludzkiego, „przeobrażającego” się z jednej formy w drugą…niemal niezauważalnie.

Tematem drugiego spektaklu są relacje międzyludzkie i różni się on zasadniczo od poprzedniego. Choć można dostrzec wspólny punkt, jakim jest skupienie się na ciele człowieka, płynności i harmonii ruchów. W sztuce widzowie obserwują, ukazywane przez tancerzy relacje międzyludzkie. Ściera się w niej pierwiastek męski z żeńskim, chociaż należy zaznaczyć, że i w tym spektaklu rola dominująca przypada pierwiastkowi męskiemu. "Balance & Imbalance" rozpoczyna się dynamicznie i energetycznie.

Na scenie jest więcej światła, tancerze występują w bieli. Od samego początku towarzyszy im tradycyjna koreańska muzyka – choć w tym wypadku nie jest ona wykonywana na żywo. Urzekające jest to, że taniec doskonale współgra z muzyką, wszystkie elementy taneczne są wykonane bardzo rytmicznie, moż. Przy tym, tancerze są ze sobą idealnie skoordynowani. Precyzja i kunszt tancerzy zachwyca do samego końca, kiedy następuje wyciszenie i powolne gaszenie świateł, do momentu aż tancerze w swoich białych strojach zatapiają się w ciemności.

Grupa Park Soon-ho Dance Project została bardzo entuzjastycznie przyjęta przez uczestników 18 Międzynarodowej Konferencji Tańca. Projekt "Pattern & Variability" został nagrodzony długimi owacjami na stojąco. Także po spektaklu "Balance & Inbalance" gromkie brawa nie milkły prze długi czas. Publiczność zasłużenie doceniła wartość tych projektów, gdyż zostały one perfekcyjnie opracowane, w każdym calu, a tancerze dostarczyli widzom niezapomnianych wrażeń estetycznych, uzupełnionych o refleksję nad własną tożsamością.

PARK Soon-ho Dance Project (Korea Płd.) Pattern & Variability, Balance & Imbalance



Agnieszka Kłoda
Dziennik Teatralny Katowice
4 lipca 2011