Zrozumieć język teatru

Niedawno na Scenie w Galerii Teatru Śląskiego miała miejsce polska premiera „Somatopii", produkcji nomadycznego teatru Living Space Theatre. Tydzień wcześniej natomiast odbyła się amerykańska premiera w Nowym Jorku.

Spektakl składał się kilkunastu luźno połączonych ze sobą scen. Punktem wyjścia dla nich wszystkich wydawał się proces poszukiwań w obszarze semiologii – próba znalezienia sensu i punktów wspólnych między różnymi elementami przedstawienia teatralnego, będącymi nośnikami niejednoznacznych znaczeń. Twórcy w szczególności skupiali się między innymi na znakach zakodowanych w abstrakcyjnych dźwiękach składających się na podkład muzyczny, w figurach choreograficznych, w dźwiękach tworzących słowa, w oświetleniu, a także w rozumianej w najprostszy sposób przestrzeni teatralnej.

Choreografka, a zarazem reżyserka przedstawienia, K. J. Holmes, amerykańska artystka z Brooklynu, w swoich artystycznych poszukiwaniach skupia się na improwizacji, o czym informował program wręczany przy wejściu do teatru. W tejże choreografii istotnym elementem był proces powtarzania. Widzowie zatem mogli obserwować komunikowanie tych samych znaków w różnych kontekstach – przede wszystkim w innym miejscu i o innym czasie – co pozwalało dostrzec zmieniające się przy tym zestawy znaczeń.

Przedstawienie, choć w dużej mierze oparte o wspomniane poszukiwania, zawierało w sobie także bardziej skonkretyzowane treści. Szczególną uwagę pod tym względem zwracał na siebie Grzegorz Labuda w swojej scenie poświęconej jego wyspie – pozornie utopijnej krainie. Pozornie, bo wkrótce widz mógł się przekonać, że pod maską utopii kryła się dystopijna wizja totalitaryzmu. Istotnym elementem tejże sceny okazał się pomysłowy kostium, także opracowany przez Labudę – była to suknia skonstruowana z plastikowych śmieci i zużytej makulatury, jak i korona, kształtem przypominająca mitrę, składająca się ze sztucznych kwiatów.

Somatopia okazała się być nietypowym, jednakże interesującym przedsięwzięciem badającym podstawowe elementy przedstawienia składające się na złożony język teatru.

Jan Gruca
Dziennik Teatralny Glasgow
20 września 2021