"Gustaw Holoubek we wspomnieniach kolegów. Oswajanie śmiechem"
W książce sportretowano prawdziwe życie teatru, które toczyło się nie na scenie lecz w kuluarach, a zwłaszcza w bufecie.
W powietrzu tego bufetu unosiło się wiele zapachów, ale oprócz tych pospolitych
był tam zapach sztuki. I dowcipów, anegdot dyrektora Holoubka. Holoubek uwielbiał anegdoty, bo wiedział, że mówią często więcej niż wielostronicowe zapisy, opisy i dysertacje.
Poprzez wspomnienia kolegów pana Gustawa ( min. Macieja Damięckiego, Karola Strasburgera, Piotra Skargi, Janusza Zaorskiego, Marii Chwalibóg, Daniela Olbrychskiego, Jana Englerta) w książce przybliżono mistrza nie poprzez dzieła, których dokonał, ale poprzez jego ciepłe kontakty z kolegami, jego poczucie humoru, dobroć, anegdotę opowiadaną przez niego lub o nim.
I można w tej książce znaleźć anegdoty do tej pory niepublikowane, także te pikantne.
