Teologie Szekspira
autor:
Małgorzata Grzegorzewska
opis:
Święty Szekspir?
Literatura jest najstarszą formą uprawiania teologii. Piszę to, mając w pełni świadomość, jak wielkim polem semantycznym dysponują obydwa pojęcia. Kiedy mówimy o pierwszym, nie chodzi nam przecież tylko o to, co spisane, ale także o to, co jest opowiedziane bądź opowiadane, skoro literatura jest przede wszystkim mową o świecie i tym wszystkim, co z nim jest związane. A świat, cóż… Wiadomo, że różnie można go pojmować, jeszcze inaczej opisywać – w zależności od tego, co chcemy opowiedzieć. Teologia z kolei także jest pojęciem wieloznacznym – wystarczy przejrzeć dowolne hasło w słowniku dotyczącym tej dziedziny bądź encyklopedii; jeśli zaś rozszerzymy zakres obowiązywania pojęcia teologii, słusznie zresztą, na refleksję nie tylko chrześcijańską1, wówczas będziemy mieć do czynienia z zapisem niekończącej się opowieści spotkania ludzkości z Absolutem. I tak koło się zamyka. I tak rodzi się teologia, czyli mowa o Bogu, który nawiedza świat. Literatura pozostaje tym ważniejszym źródłem dla teologii, gdyż, jak za chwilę to powtórzyć będzie trzeba, każdy jest teologiem i każdy o Bogu (i Jego relacji ze światem) się wypowiada, nawet wtedy gdy neguje Jego istnienie2.
Literatura jest najstarszą formą uprawiania teologii. Piszę to, mając w pełni świadomość, jak wielkim polem semantycznym dysponują obydwa pojęcia. Kiedy mówimy o pierwszym, nie chodzi nam przecież tylko o to, co spisane, ale także o to, co jest opowiedziane bądź opowiadane, skoro literatura jest przede wszystkim mową o świecie i tym wszystkim, co z nim jest związane. A świat, cóż… Wiadomo, że różnie można go pojmować, jeszcze inaczej opisywać – w zależności od tego, co chcemy opowiedzieć. Teologia z kolei także jest pojęciem wieloznacznym – wystarczy przejrzeć dowolne hasło w słowniku dotyczącym tej dziedziny bądź encyklopedii; jeśli zaś rozszerzymy zakres obowiązywania pojęcia teologii, słusznie zresztą, na refleksję nie tylko chrześcijańską1, wówczas będziemy mieć do czynienia z zapisem niekończącej się opowieści spotkania ludzkości z Absolutem. I tak koło się zamyka. I tak rodzi się teologia, czyli mowa o Bogu, który nawiedza świat. Literatura pozostaje tym ważniejszym źródłem dla teologii, gdyż, jak za chwilę to powtórzyć będzie trzeba, każdy jest teologiem i każdy o Bogu (i Jego relacji ze światem) się wypowiada, nawet wtedy gdy neguje Jego istnienie2.
miejsce wydania:
Kraków
rok wydania:
2018
wydawca:
Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec
liczba stron:
248
isbn:
9788373547292
okładka:
miękka
dodatkowe informacje:
O Autorce:
Prof. Małgorzata Grzegorzewska - anglistka, szekspirolog, wykładowca w Instytucie Anglistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Zajmuje się literaturą i kulturą okresu Renesansu, w szczególności dramatem elżbietańskim i poezją metafizyczną. Jej praca doktorska poświęcona była związkom literatury renesansowej z kartografią tego okresu; opisywała w niej powstanie współczesnej “kultury mapy”, która określa nasze sposoby porządkowania i przekazywania wiedzy przez “wyznaczanie granic”, “określanie pól” i precyzyjne wyznaczanie systemu odniesień.
Prof. Małgorzata Grzegorzewska - anglistka, szekspirolog, wykładowca w Instytucie Anglistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Zajmuje się literaturą i kulturą okresu Renesansu, w szczególności dramatem elżbietańskim i poezją metafizyczną. Jej praca doktorska poświęcona była związkom literatury renesansowej z kartografią tego okresu; opisywała w niej powstanie współczesnej “kultury mapy”, która określa nasze sposoby porządkowania i przekazywania wiedzy przez “wyznaczanie granic”, “określanie pól” i precyzyjne wyznaczanie systemu odniesień.
