Andrzej Rettinger
Aktor, reżyser
Urodził się 19 kwietnia 1924 w Warszawie. Zmarł 5 sierpnia 2001 w Skolimowie.
Maturę uzyskał na tajnych kompletach w czasie II wojny światowej. Był porucznikiem AK, uczestnikiem powstania warszawskiego, żołnierzem dywizji generała Maczka, jeńcem obozu niemieckiego. W 1947 r. wrócił do Polski. W latach 1948-1953 studiował na Wydziale Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej w Łodzi.[1] 20 lutego 1972 r. złożył reżyserski egzamin eksternistyczny. W 1972 r. związał się z Olsztynem. Pochowany został na cmentarzu w Skolimowie.
Pracę artystyczną rozpoczął w latach 1954-1956 w młodzieżowych domach kultury w Jeleniej Górze i Szczecinie. W 1956 r. wyjechał do Lubina, gdzie w tamtejszym teatrze lalek pracował jako aktor i reżyser. W 1959 r. przeniósł się do Zielonej Góry, gdzie na scenie teatru Dramatycznego Ziemi Lubuskiej pełnił funkcję asystenta reżysera. W latach 1963-1969 był aktorem i reżyserem w Wałbrzyskim Teatrze Lalek. W latach 1969-1972 pełnił funkcję kierownika artystycznego teatrów w Zielonej Górze, Opolu i Lublinie. W 1972 r. związał się z Olsztyńskim Teatrem Lalek. Wyreżyserował wiele sztuk, w tym wystawionych w Olsztynie, np.:
-Bajki Pana Brzechwy (1972)
-Miłość do trzech pomarańczy wg C. Gozziego (1974)
-Bamba w oazie Tongo J. Ośnicy (1975)
-Ballada o bochenku chleba E. Wojnarowskiego (1976)
Zagrał również kilka ról w filmach i serialach.
Nagrody:
1964 - Opole - II Festiwal Teatrów Lalek - III nagroda za widowisko "Lodoiska" W.Bogusławskiego w Państwowym Teatrze Lalek "Chochlik" we Wrocławiu oraz II nagroda za reżyserię.
Oprac. Edyta Kosik
Źródło:
Leksykon Warmii i Mazur, e-teatr.pl
Maturę uzyskał na tajnych kompletach w czasie II wojny światowej. Był porucznikiem AK, uczestnikiem powstania warszawskiego, żołnierzem dywizji generała Maczka, jeńcem obozu niemieckiego. W 1947 r. wrócił do Polski. W latach 1948-1953 studiował na Wydziale Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej w Łodzi.[1] 20 lutego 1972 r. złożył reżyserski egzamin eksternistyczny. W 1972 r. związał się z Olsztynem. Pochowany został na cmentarzu w Skolimowie.
Pracę artystyczną rozpoczął w latach 1954-1956 w młodzieżowych domach kultury w Jeleniej Górze i Szczecinie. W 1956 r. wyjechał do Lubina, gdzie w tamtejszym teatrze lalek pracował jako aktor i reżyser. W 1959 r. przeniósł się do Zielonej Góry, gdzie na scenie teatru Dramatycznego Ziemi Lubuskiej pełnił funkcję asystenta reżysera. W latach 1963-1969 był aktorem i reżyserem w Wałbrzyskim Teatrze Lalek. W latach 1969-1972 pełnił funkcję kierownika artystycznego teatrów w Zielonej Górze, Opolu i Lublinie. W 1972 r. związał się z Olsztyńskim Teatrem Lalek. Wyreżyserował wiele sztuk, w tym wystawionych w Olsztynie, np.:
-Bajki Pana Brzechwy (1972)
-Miłość do trzech pomarańczy wg C. Gozziego (1974)
-Bamba w oazie Tongo J. Ośnicy (1975)
-Ballada o bochenku chleba E. Wojnarowskiego (1976)
Zagrał również kilka ról w filmach i serialach.
Nagrody:
1964 - Opole - II Festiwal Teatrów Lalek - III nagroda za widowisko "Lodoiska" W.Bogusławskiego w Państwowym Teatrze Lalek "Chochlik" we Wrocławiu oraz II nagroda za reżyserię.
Oprac. Edyta Kosik
Źródło:
Leksykon Warmii i Mazur, e-teatr.pl
