Właściwie Anna Seniuk-Małecka
Urodziła się 17 listopada 1942 w Stanisławowie.
Dzieciństwo spędziła w Zatorze pod Oświęcimiem, później w Krakowie, gdzie uczęszczała do VII Liceum Ogólnokształcącego im. Zofii Nałkowskiej, a następnie podjęła studia w szkole teatralnej.
W 1964 ukończyła PWST w Krakowie, gdzie 12 marca tego roku zadebiutowała w przedstawieniu dyplomowym „Stracone zachody miłości” Williama Szekspira w reżyserii Haliny Gryglaszewskiej rolą Księżniczki francuskiej. 8 maja 1964 raz jeszcze wystąpiła w przedstawieniu PWST w spektaklu w reżyserii Jerzego Merunowicza „Pierwszy dzień wolności” Leona Kruczkowskiego w roli Luzzi.
Pierwszą rolą poza szkołą była postać Irmy z „Wariatki z Chaillot” Jeana Giraudoux w reżyserii Zygmunta Hübnera w Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie. Premiera odbyła się 7 października 1964 r.
Od 1964-1969 była aktorką Starego Teatru w Krakowie, gdzie zagrała 25 ról u takich reżyserów jak wspomniany Zygmunt Hübner, Jerzy Jarocki, Konrad Swinarski, Aleksander Bardini czy Józef Szajna. Była ulubioną aktorką Bogdana Hussakowskiego u którego zagrała m. in. Judytę w „Tańcu smierci” Augusta Strindberga.
W 1969 roku wyjechała do Warszawy do Teatru Ateneum, w którym pracowała do 1977. Występowała u Jana Świderskiego, Jerzego Warmińskiego, Macieja Prusa oraz w debiucie reżyserskim Henryka Baranowskiego (przedstawienie dyplomowe w PWST14 stycznia 1971) - „Pokojówki” Jeana Geneta jako Solange.
Następnie wchodziła w skład zespołów Teatru Powszechnego w Warszawie (1977-1982), Teatru Polskiego (1982-1991) i w latach (1991 - 2003) ponownie w Ateneum. Od roku 2003 występuje w Teatrze Narodowym w Warszawie.
Jest niezwykle zasłużoną aktorką dla Teatru Telewizji, w którym zagrała prawie stu przedstawieniach od „Martwych dusz” Mikołaja Gogola w reżyserii Zygmunta Hübnera (premiera 13 czerwca 1966), poprzez takie dzieła jak: „Trąd w pałacu sprawiedliwości” Bettiego Ugo w reżyserii Gustawa Holoubka, „Demon” Michała Lermontowa w reżyserii Konstantego Ciciszwilego, „Zapomniany diabeł” Jana Drdy w reżyserii Tadeusza Lisa, „Śluby panieńskie” Aleksandra Fredry w reżyserii Andrzeja Łapickiego,
„Przyszedł mężczyzna do kobiety” Siemiona Złotnikowa w reżyserii Tomasza Zygadły, „Zabawa w koty” Istvána Örkény w reżyserii Márty Mészáros czy komedia Juliusza Machulskiego z 2012 „Next-ex” w reżyserii autora.
Widzowie Teatru Telewizji mieli okazję podziwiać jej aktorstwo w szczególnym zestawieniu dwóch realizacji „Ożenku” Mikołaja Gogola. W pierwszej, w reżyserii Ewy Bonackiej z 1976 jako Agafię i w drugiej, w reżyserii Jerzego Stuhra z 2002 jako Swatkę Fiekłę Iwanownę.
Występowała także w w filmach i w serialach filmowych i telewizyjnych. Niezapomnianą kreację aktorską Magdy Karwowskiej stworzyła w jednym z najpopularniejszych polskich seriali telewizyjnych: Czterdziestolatku i Czterdziestolatku 20 lat później w reżyserii Jerzego Gruzy.
Współpracuje z Teatrem Polskiego Radia od lat 70. XX w. Do tej pory zagrała ponad 40 ról radiowych, wśród nich znalazły się także słuchowiska dla dzieci.

Nagrody i odznaczenia:

1968 - lauretka plebiscytu "Dziennika Polskiego" w Krakowie
rok otrzymania:
1968 - Złota Odznaka Klubu Miłośników Teatru za zasługi w dziedzinie upowszechniania kultury
1974 - Złoty Ekran
1976 - Nagroda teatralna tygodnika "Przyjaźń" za rolę Nadieżdy Monachowej w "Barbarzyńcach" Maksyma Gorkiego w reżyserii Aleksandra Bardiniego w Teatrze Powszechnym w Warszawie
1977 - Złoty Krzyż Zasługi
1977 - Kalisz - XVII KST - Nagroda Główna za rolę Karoliny David w "Nocy trybad"
1978 - Nagroda przewodniczącego Komitetu d/s PRiTV za kreację aktorską w III części serialu "Czterdziestolatek"
1979 - nagroda prezesa Rady Ministrów II stopnia w dziedzinie filmu z okazji 35-lecia PRL za kreacje w filmie fabularnym a szczególnie za role w filmie "Bilet powrotny".
1979 - "Fajansowa Maska" - nagroda w plebiscycie publiczności we Włocławku
1979 - V Opolskie Konfrontacje Teatralne - nagroda za rolę Podstoliny w "Zemście" Aleksandra Fredry w reżyserii Zygmunta Hubnera w Teatrze Powszechnym w Warszawie
1980 - XII Lubuski Lato Filmowe - "Złote Grono"w plebiscycie "Gwiazdy Filmowego Sezonu" zorganizowanym przez redakcje "Ekranu", "Sztandaru Młodych", "Nadodrza", "Gazety Lubuskiej"
1983 - XVIII OPTMF - nagroda za rolę Pani Martin w przedstawieniu "Łysa śpiewaczka" Eugene'a Ionesco w Teatrze "Scena Prezentacje" w Warszawie
1984 - XXIII RST - rolę Podstoliny w "Zemście" uznano za najlepszą z żeńskich kreacji Spotkań
1984 - XIX OPTMF - nagroda za rolę Soni w przedstawieniu "Czwartkowe damy" Loleh Bellon na Scenie na Piętrze w Poznaniu
1986 - XII OKT - nagroda za rolę Zefiry, żony Putyfara, w "Żywocie Józefa" wg Mikołaja Reja
1986 - Nagroda przewodniczącego Komitetu d/s PRiTV za kreacje aktorskie w Teatrze TV i Teatrze PR
1988 - Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
1988 - Złota Syrenka
1989 - Odznaka za zasługi dla m. Warszawy
1989 - Zasłużony Działacz Kultury
1991 - XXX Rzeszowskie Spotkania Teatralne - nagroda publiczności za najlepszą rolę kobiecą - za rolę Margaret Heinz w przedstawieniu "Spróbujmy jeszcze raz" Murraya Schisgala w Teatrze Kwadrat w Warszawie
1992 - Nagroda: im. A. Zelwerowicza za tytułową rolę w "Moralności pani Dulskiej" w Teatrze TV
1994 - Złoty Wawrzyn Grzymały
1994 - laureatka plebiscytu "Anteny" na najpopularniejszą aktorkę '93
1997 - Wielki Splendor - nagroda Teatru Polskiego Radia
1998 - XXIII OKT - Nagroda Publiczności za rolę Szambelanowej w "Panu Jowialskim" Fredry w Teatrze Ludowym w Nowej Hucie
1998 - zwycięstwo w V plebiscycie popularności "Telerzeczpospolitej"
1999 - Harpia - tytuł przyznany przez Małgorzatę Domagalik, redaktorkę rubryki "Druga płeć" w tygodniku "Wprost"
1999 - Nagroda im. św. Brata Alberta
2000 - Złoty Mikrofon za kreacje aktorskie w Teatrze PR oraz adaptację i reżyserię spektakli radiowych "Balladyna" i "Pchła Szachrajka"
2003 - Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
2003 - V miejsce w plebiscycie "TeleRzeczpospolitej" na najpopularniejszych aktorów
2004 - Bratysława - XV Międzynarodowy Festiwal Szkół Teatralnych "Istropolitana Project 2004" - Grand Prix oraz Nagroda Publiczności dla przedstawienia dyplomowego Akademii Teatralnej w Warszawie "Księżniczka na opak wywrócona" de la Barki
2004 - Tele Maska dla najlepszej aktorki w Teatrze TVP
2007 - Tytuł Mistrza Mowy Polskiej
2007 - Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
2011 - Złoty Medal Gloria Artis - Zasłużony Kulturze
2011 - Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
2012 - XII Festiwal Polskiego Radia i Teatru Telewizji "Dwa Teatry" - Wielka Nagroda Festiwalu za wybitne kreacje aktorskie w Teatrze Polskiego Radia i Teatrze Tv

Jest cenionym i niezwykle lubianym przez studentów wykładowcą Akademii Teatralnej. Tytuł naukowy profesora uzyskała 22 lipca 1998 r.

Żona kompozytora Macieja Małeckiego, matka Magdaleny Małeckiej – muzyka i Grzegorza Małeckiego - aktora, siostra realizatora telewizyjnego Bożeny Pijanowskiej.

rk
Dziennik Teatralny