Elżbieta Mikiciuk
Doktor habilitowana, profesor Uniwersytetu Gdańskiego
Urodzona w 1971. Absolwentka filologii polskiej Uniwersytetu Gdańskiego.
Jej główne zainteresowania badawcze skupiają się wokół problematyki religijnej w literaturze, kulturze i sztuce. Literackim obrazom zła i grzechu była poświęcona praca magisterska Człowiek wobec sobowtóra. Walka. Pojednanie. Unicestwienie. Tematem doktoratu „Chrystus w grobie” i rzeczywistość „Anastasis”. Rozważania nad „Idiotą” Fiodora Dostojewskiego, obronionego z wyróżnieniem w 2000 roku, stała się droga człowieka do świętości. Rozprawa habilitacyjna Teatr paschalny Fiodora Dostojewskiego. O wątkach misteryjnych „Braci Karamazow” i ich wizjach scenicznych (Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2009), koncentrowała się wokół biblijnej symboliki śmierci i zmartwychwstania.
Zainteresowania naukowe dotyczące Rosji, a w szczególności rosyjskiego prawosławia, rozwija, kierując Pracownią Badań nad Rosją w Literaturze i Kulturze Polskiej w wiekach XIX-XXI., a także prowadząc zajęcia na religioznawstwie. Jako pracownik Zakładu Dramatu, Teatru i Widowisk swoją uwagę badawczą skupia na różnych obliczach sacrum w dramacie i teatrze. Interesuje się również teatrem w Rosji, a także scenicznymi interpretacjami literatury rosyjskiej.
Najważniejsze publikacje książkowe: „Chrystus w grobie” i rzeczywistość „Anastasis”. Rozważania nad „Idiotą” Fiodora Dostojewskiego (2003); Teatr paschalny Fiodora Dostojewskiego. O wątkach misteryjnych „Braci Karamazow” i ich wizjach scenicznych (2009); Taniec w literaturze polskiej XIX i XX wieku (współred., 2012); Między rusofobią a rusofilią. Poglądy, postawy i realizacje w literaturze polskiej od XIX do XXI wieku (współred., 2016); Poza rusofobią i rusofilią? Poglądy, postawy i realizacje w literaturze polskiej (współred., 2019); Czytanie ikony. W kręgu literatury, teatru i filmu (złożona do publikacji).
Jej główne zainteresowania badawcze skupiają się wokół problematyki religijnej w literaturze, kulturze i sztuce. Literackim obrazom zła i grzechu była poświęcona praca magisterska Człowiek wobec sobowtóra. Walka. Pojednanie. Unicestwienie. Tematem doktoratu „Chrystus w grobie” i rzeczywistość „Anastasis”. Rozważania nad „Idiotą” Fiodora Dostojewskiego, obronionego z wyróżnieniem w 2000 roku, stała się droga człowieka do świętości. Rozprawa habilitacyjna Teatr paschalny Fiodora Dostojewskiego. O wątkach misteryjnych „Braci Karamazow” i ich wizjach scenicznych (Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2009), koncentrowała się wokół biblijnej symboliki śmierci i zmartwychwstania.
Zainteresowania naukowe dotyczące Rosji, a w szczególności rosyjskiego prawosławia, rozwija, kierując Pracownią Badań nad Rosją w Literaturze i Kulturze Polskiej w wiekach XIX-XXI., a także prowadząc zajęcia na religioznawstwie. Jako pracownik Zakładu Dramatu, Teatru i Widowisk swoją uwagę badawczą skupia na różnych obliczach sacrum w dramacie i teatrze. Interesuje się również teatrem w Rosji, a także scenicznymi interpretacjami literatury rosyjskiej.
Najważniejsze publikacje książkowe: „Chrystus w grobie” i rzeczywistość „Anastasis”. Rozważania nad „Idiotą” Fiodora Dostojewskiego (2003); Teatr paschalny Fiodora Dostojewskiego. O wątkach misteryjnych „Braci Karamazow” i ich wizjach scenicznych (2009); Taniec w literaturze polskiej XIX i XX wieku (współred., 2012); Między rusofobią a rusofilią. Poglądy, postawy i realizacje w literaturze polskiej od XIX do XXI wieku (współred., 2016); Poza rusofobią i rusofilią? Poglądy, postawy i realizacje w literaturze polskiej (współred., 2019); Czytanie ikony. W kręgu literatury, teatru i filmu (złożona do publikacji).
