Eryka Wosińska-Kluba
Aktorka teatralna, filmowa i radiowa.
Urodziła się 1 sierpnia 1924 w Krakowie. Zmarła 9 sierpnia 2009 w Warszawie.
Debiut teatralny przypadł w krakowskim Studiu Aktorskim przy Starym Teatrze w spektaklu „Pan Tadeusz - recytacje” Adama Mickiewicza wyreżyserowanym przez Halinę Gallową (2 sierpnia 1945). W latach 1945-1947 uczęszczała do Szkoły Tańca Artystycznego w Krakowie ucząc się u profesora Bronisława Romaniszyna.
Pracę zawodową rozpoczęła w 1947 w Państwowym Teatrze Śląskim w Katowicach, w którym zagrała w spektaklu Wojciecha Bogusławskiego „Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale” w rezyserii Władysława Krasnodębskiego (premiera 8 listopada 1947).
Od 1954 została aktorką Teatru Powszechnego w Łodzi.
Przeniosła się do Warszawy do Teatru Komedia, gdzie zagrała w spektaklu „Fachowcy” Stefana Friedmanna i Jonasza Kofty w reżyserii Jerzego Gruzy (premiera 15 maja 1981) i Koguciankę w „Krawcach szczęścia” Tadeusza Kwinty (premiera 14 listopada 1981).
Od 1972 do 1980 wykazywała się dużą aktywnością w Teatrze Polskiego Radia, w którym zrealizowała 19 spektakli.
W 1970 zagrała w spektaklu telewizyjnym „Pierwszy interesant” w reżyserii Jerzego Antczaka, a także w filmach: „Trójkąt Bermudzki” w reżyserii Wojciecha Wójcika (1987) i „Dziewczynka z hotelu Excelsior” w reżyserii Antoniego Krauze (1988).
Członkiem Związku Artystów Scen Polskich była od 1947 roku.
Pochowana na Północnym Cmentarzu Komunalnym na Wólce Węglowej na warszawskich Bielanach.
Debiut teatralny przypadł w krakowskim Studiu Aktorskim przy Starym Teatrze w spektaklu „Pan Tadeusz - recytacje” Adama Mickiewicza wyreżyserowanym przez Halinę Gallową (2 sierpnia 1945). W latach 1945-1947 uczęszczała do Szkoły Tańca Artystycznego w Krakowie ucząc się u profesora Bronisława Romaniszyna.
Pracę zawodową rozpoczęła w 1947 w Państwowym Teatrze Śląskim w Katowicach, w którym zagrała w spektaklu Wojciecha Bogusławskiego „Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale” w rezyserii Władysława Krasnodębskiego (premiera 8 listopada 1947).
Od 1954 została aktorką Teatru Powszechnego w Łodzi.
Przeniosła się do Warszawy do Teatru Komedia, gdzie zagrała w spektaklu „Fachowcy” Stefana Friedmanna i Jonasza Kofty w reżyserii Jerzego Gruzy (premiera 15 maja 1981) i Koguciankę w „Krawcach szczęścia” Tadeusza Kwinty (premiera 14 listopada 1981).
Od 1972 do 1980 wykazywała się dużą aktywnością w Teatrze Polskiego Radia, w którym zrealizowała 19 spektakli.
W 1970 zagrała w spektaklu telewizyjnym „Pierwszy interesant” w reżyserii Jerzego Antczaka, a także w filmach: „Trójkąt Bermudzki” w reżyserii Wojciecha Wójcika (1987) i „Dziewczynka z hotelu Excelsior” w reżyserii Antoniego Krauze (1988).
Członkiem Związku Artystów Scen Polskich była od 1947 roku.
Pochowana na Północnym Cmentarzu Komunalnym na Wólce Węglowej na warszawskich Bielanach.
