Ester Rachel Kamińska
Aktorka teatralna.
Urodzona 10 marca 1870 w Porozowie. Zmarła 25 grudnia 1925 w Warszawie.
Córka Szymona Halperna, kantora synagogalnego.
W 1892 zadebiutowała na deskach teatrzyku Eldorado w Warszawie. Od 1893 grała z grupą teatralną swojego przyszłego męża Abrahama Izaaka Kamińskiego.
W 1900 wraz z mężem założyła wędrowny teatr, a w 1913 stały teatr w Warszawie przy ul. Oboźnej 1/3, w którym grano ambitny repertuar światowy. Środki na teatr zdobyła odbywając w latach 1910 i 1913 tournée po Stanach Zjednoczonych.
Od 1914 podróżowała po Europie występując na deskach teatrów w Petersburgu, Kijowie, Odessie i Paryżu, co przyniosło jej wielką sławę. W czasie I wojny światowej występowała wraz z córką Idą i Zygmuntem Turkowem na okupowanych przez Niemców terenach Cesarstwa Rosyjskiego. Do Polski powrócili w 1921.
Współorganizatorka Warszawskiej Grupy Literackiej.
Ester Rachel z Abrahamem Izaakiem Kamińskim miała troje dzieci: Reginę, Idę oraz Józefa. Jest pochowana w alei głównej cmentarza żydowskiego przy ulicy Okopowej w Warszawie.
Nazwana „matką teatru żydowskiego”.
Oprac. RK
Córka Szymona Halperna, kantora synagogalnego.
W 1892 zadebiutowała na deskach teatrzyku Eldorado w Warszawie. Od 1893 grała z grupą teatralną swojego przyszłego męża Abrahama Izaaka Kamińskiego.
W 1900 wraz z mężem założyła wędrowny teatr, a w 1913 stały teatr w Warszawie przy ul. Oboźnej 1/3, w którym grano ambitny repertuar światowy. Środki na teatr zdobyła odbywając w latach 1910 i 1913 tournée po Stanach Zjednoczonych.
Od 1914 podróżowała po Europie występując na deskach teatrów w Petersburgu, Kijowie, Odessie i Paryżu, co przyniosło jej wielką sławę. W czasie I wojny światowej występowała wraz z córką Idą i Zygmuntem Turkowem na okupowanych przez Niemców terenach Cesarstwa Rosyjskiego. Do Polski powrócili w 1921.
Współorganizatorka Warszawskiej Grupy Literackiej.
Ester Rachel z Abrahamem Izaakiem Kamińskim miała troje dzieci: Reginę, Idę oraz Józefa. Jest pochowana w alei głównej cmentarza żydowskiego przy ulicy Okopowej w Warszawie.
Nazwana „matką teatru żydowskiego”.
Oprac. RK
