Eugeniusz Rawski
Aktor teatralny i filmowy
Urodził się 14 września 1904 w Łodzi. Zmarł 26 sierpnia 1975 w Łodzi.
Był synem Wojciecha Woźniaka i Antoniny z Przybylskich, mężem aktorki Heleny Wilczyńskiej. Ukończył szkołę handlową w Łodzi i tam też uczył się gry aktorskiej u J. Pilarskiego i K. Tatarkiewicza. Wiadomości dotyczące okresu przedwojennego, oparte na sprzecznych informacjach samego Rawskiego, są niepewne. Debiutował w Teatrze Popularnym w Łodzi w 1924 lub 1928, po czym występował w teatrze w Grodnie, ponownie w Teatrze Popularnym w Łodzi, w Teatrze Muzycznym w Wilnie i w teatrze kaliskim. Prowadził też w Łodzi teatry rewiowe: Jar, Kos, As. W sezonie 1938/39 należał znowu do zespołu Teatru Popularnego. W lutym 1945 był organizatorem i uczestnikiem pierwszego powojennego przedstawienia w Łodzi - składanki pt. "Nasza jest Łódź". W mieście tym występował do przejścia na emeryturę, kolejno: w Teatrze Powszechnym i Teatrze Gong (sez. 1945/46), Teatrze Domu Żołnierza (sez. 1946/47), Wojewódzkim Teatrze Objazdowym, też pn. Teatrze Współczesnym (marzec-sierpień 1947), Teatrze Powszechnym (sez. 1950/51), w Teatrze Muzycznym (1952-57, od 1956 pn. Państw. Operetka) i równocześnie w T. im. Jaracza (1956-58), T. Ziemi Łódzkiej (od 1958 do przejścia na emeryturę w sierpniu 1972). Grał takie role, jak: Rotmistrz Stefan ("Panna rekrutem"), Wincencjusz ("Poskromienie złośnicy"), Francuz ("Niemcy"), Dulski ("Moralność pani Dulskiej"), Muzykant ("Wesele").
Odznaczenia:
1966 - Odznaka 1000-lecia.
Oprac. Edyta Kosik
Źródło:
e-teatr.pl
Był synem Wojciecha Woźniaka i Antoniny z Przybylskich, mężem aktorki Heleny Wilczyńskiej. Ukończył szkołę handlową w Łodzi i tam też uczył się gry aktorskiej u J. Pilarskiego i K. Tatarkiewicza. Wiadomości dotyczące okresu przedwojennego, oparte na sprzecznych informacjach samego Rawskiego, są niepewne. Debiutował w Teatrze Popularnym w Łodzi w 1924 lub 1928, po czym występował w teatrze w Grodnie, ponownie w Teatrze Popularnym w Łodzi, w Teatrze Muzycznym w Wilnie i w teatrze kaliskim. Prowadził też w Łodzi teatry rewiowe: Jar, Kos, As. W sezonie 1938/39 należał znowu do zespołu Teatru Popularnego. W lutym 1945 był organizatorem i uczestnikiem pierwszego powojennego przedstawienia w Łodzi - składanki pt. "Nasza jest Łódź". W mieście tym występował do przejścia na emeryturę, kolejno: w Teatrze Powszechnym i Teatrze Gong (sez. 1945/46), Teatrze Domu Żołnierza (sez. 1946/47), Wojewódzkim Teatrze Objazdowym, też pn. Teatrze Współczesnym (marzec-sierpień 1947), Teatrze Powszechnym (sez. 1950/51), w Teatrze Muzycznym (1952-57, od 1956 pn. Państw. Operetka) i równocześnie w T. im. Jaracza (1956-58), T. Ziemi Łódzkiej (od 1958 do przejścia na emeryturę w sierpniu 1972). Grał takie role, jak: Rotmistrz Stefan ("Panna rekrutem"), Wincencjusz ("Poskromienie złośnicy"), Francuz ("Niemcy"), Dulski ("Moralność pani Dulskiej"), Muzykant ("Wesele").
Odznaczenia:
1966 - Odznaka 1000-lecia.
Oprac. Edyta Kosik
Źródło:
e-teatr.pl
