Irena Ładosiówna
Aktorka, reżyser teatralny, kierownik artystyczny.
Urodziła się 24 sierpnia 1905 w Lublinie, zmarła 7 maja 1976 w Warszawie.
Córka aktora Czesława Wiśniewskiego właśc. Ładosia i aktorki Jadwigi Marii Wiśniewskiej, żoną aktora Józefa Klejera (ślub 13 IX 1939 w Lublinie).
Córka aktorów, od najmłodszych lat statystowała w rolach dzieci na scenie teatrów lwowskich, uczyła się w szkole baletowej i występowała jako tancerka.
Debiutowała 8 maja 1920 rolą Klary w spektaklu „Śluby panieńskie” Aleksandra Fredry w Teatrze Miejskim we Lwowie.
W latach 1920-30 występowała we lwowskich Teatrach Miejskich, równocześnie kontynuowała naukę w Seminarium Nauczycielskim, pisała też felietony i nowele do prasy. Następnie grała i reżyserowała w Poznaniu, Płocku, Stanisławowie i Toruniu. Wojnę spędziła w Lublinie pracując jako kelnerka, prowadziła także tajne kursy teatralne. W latach 1945-47 była aktorką i reżyserem w Teatrze Miejskim w Lublinie, współzałożycielką i wykładowcą studia dramatycznego przy tym teatrze, w sezonie 1946/47 jego dyrektorem, równocześnie prowadziła kursy dykcji na KUL-u. Po przeniesieniu się do Warszawy należała do zespołów: Miejskich Teatraów Dramatycznych (1947-49), Teatru Narodowego (1949-51), Ateneum (1951-57), Teatru Komedia (1958-71). W 1971 przeszła na emeryturę. Była działaczką ZASP-u, m.in. opiekunką domu aktora w Skolimowie.
rk
Źródła: Wikipedia, e-teatr
Córka aktora Czesława Wiśniewskiego właśc. Ładosia i aktorki Jadwigi Marii Wiśniewskiej, żoną aktora Józefa Klejera (ślub 13 IX 1939 w Lublinie).
Córka aktorów, od najmłodszych lat statystowała w rolach dzieci na scenie teatrów lwowskich, uczyła się w szkole baletowej i występowała jako tancerka.
Debiutowała 8 maja 1920 rolą Klary w spektaklu „Śluby panieńskie” Aleksandra Fredry w Teatrze Miejskim we Lwowie.
W latach 1920-30 występowała we lwowskich Teatrach Miejskich, równocześnie kontynuowała naukę w Seminarium Nauczycielskim, pisała też felietony i nowele do prasy. Następnie grała i reżyserowała w Poznaniu, Płocku, Stanisławowie i Toruniu. Wojnę spędziła w Lublinie pracując jako kelnerka, prowadziła także tajne kursy teatralne. W latach 1945-47 była aktorką i reżyserem w Teatrze Miejskim w Lublinie, współzałożycielką i wykładowcą studia dramatycznego przy tym teatrze, w sezonie 1946/47 jego dyrektorem, równocześnie prowadziła kursy dykcji na KUL-u. Po przeniesieniu się do Warszawy należała do zespołów: Miejskich Teatraów Dramatycznych (1947-49), Teatru Narodowego (1949-51), Ateneum (1951-57), Teatru Komedia (1958-71). W 1971 przeszła na emeryturę. Była działaczką ZASP-u, m.in. opiekunką domu aktora w Skolimowie.
rk
Źródła: Wikipedia, e-teatr
