Jan Skotnicki
Aktor, reżyser, pedagog, dyrektor teatrów i organizator życia teatralnego.
Urodził się 20 marca 1933 w Łodzi, zmarł 5 sierpnia 2013
W 1966 ukończył Wydział Reżyserski PWST w Warszawie. Przedstawienie „Grunt to rodzinka” Dobricanina Dragutina w Teatrze 7.15 było pierwszym spektaklem w którym asystował reżyserowi Januszowi Kłosińskiemu, 19 października 1961. W latach 1971-74 prorektor warszawskiej PWST. W 1971 napisał tekst "O nowy model teatru", zapraszając do dyskusji nad znalezieniem i zastosowaniem nowych form działania i organizacji teatru.
Współtwórca Teatru Dramatycznego im. Jerzego Szaniawskiego w Płocku i jego dyrektor (1975-1981). Sekretarz Artystyczny Teatru Narodowego w latach 1997-2004.
Jako reżyser, asystent reżysera, scenarzysta, adaptator stworzył ponad sto spektakli, wyreżyserował prawie dziewięćdziesiąt. W Teatrze Telewizji wyreżyserował kilkanaście spektakli. Kilka razy był także aktorem. Aktorsko debiutował 6 stycznia 1962 w Teatrze Współczesnym w Warszawie jako Obywatel Chicago, w „Karierze Artura Ui” Bertolta Brechta, w reżyserii Erwina Axera. Grał u takich reżyserów jak Jan Kreczmar, Jan Skotnicki, Maciej Domański, Organizator programu edukacyjnego Teatru Narodowego w latach 2004-2007. 28 marca 2010 wyreżyserował ostatnie przedstawienie „Lato w Nohant” Jarosława Iwaszkiewicza w płockim Teatrze Dramatycznym.
Zmarł w okolicach Gdańska. Pogrzeb odbędzie się 12 sierpnia o godz. 10.00 w Kościele pw. św. Boromeusza na Powązkach przy ul. Powązkowskiej 14.
Jest laureatem wielu nagród:
1981 - Wałbrzych - II OFSDziecięcych - nagroda za adaptację sztuki "Czarodziej ze Szmaragdowego Grodu"
1983 - Opole - IX OKT - nagroda za reżyserię "Krakowiaków i górali"
1989 - Złoty Ekran za inscenizację i reżyserię widowiska "Misterium Wielkanocne" wg Leona Schillera
1992 - Białystok - nagroda dla spektaklu "Wesoła wdówka" w reż. J. Skotnickiego i Andrzeja Jakimca z Tetrau Dramatycznego im. Węgierki z Białegostoku przyznana w plebiscycie na najpopularniejszy spektakl 1991 r.
Odznaczenia:
1958 - Honorowa Odznaka m.Łodzi
1961 - Złota Odznaka ZSP
1975 - Odznaka za zasługi dla woj. warszawskiego
1990 - Złoty Ekran za inscenizację i reżyserię widowiska "Misterium Wielkanocne" Leona Schillera"
1998 - Z rąk Prezydenta RP otrzymał tytuł naukowy profesora
rk
Dziennik Teatralny
W 1966 ukończył Wydział Reżyserski PWST w Warszawie. Przedstawienie „Grunt to rodzinka” Dobricanina Dragutina w Teatrze 7.15 było pierwszym spektaklem w którym asystował reżyserowi Januszowi Kłosińskiemu, 19 października 1961. W latach 1971-74 prorektor warszawskiej PWST. W 1971 napisał tekst "O nowy model teatru", zapraszając do dyskusji nad znalezieniem i zastosowaniem nowych form działania i organizacji teatru.
Współtwórca Teatru Dramatycznego im. Jerzego Szaniawskiego w Płocku i jego dyrektor (1975-1981). Sekretarz Artystyczny Teatru Narodowego w latach 1997-2004.
Jako reżyser, asystent reżysera, scenarzysta, adaptator stworzył ponad sto spektakli, wyreżyserował prawie dziewięćdziesiąt. W Teatrze Telewizji wyreżyserował kilkanaście spektakli. Kilka razy był także aktorem. Aktorsko debiutował 6 stycznia 1962 w Teatrze Współczesnym w Warszawie jako Obywatel Chicago, w „Karierze Artura Ui” Bertolta Brechta, w reżyserii Erwina Axera. Grał u takich reżyserów jak Jan Kreczmar, Jan Skotnicki, Maciej Domański, Organizator programu edukacyjnego Teatru Narodowego w latach 2004-2007. 28 marca 2010 wyreżyserował ostatnie przedstawienie „Lato w Nohant” Jarosława Iwaszkiewicza w płockim Teatrze Dramatycznym.
Zmarł w okolicach Gdańska. Pogrzeb odbędzie się 12 sierpnia o godz. 10.00 w Kościele pw. św. Boromeusza na Powązkach przy ul. Powązkowskiej 14.
Jest laureatem wielu nagród:
1981 - Wałbrzych - II OFSDziecięcych - nagroda za adaptację sztuki "Czarodziej ze Szmaragdowego Grodu"
1983 - Opole - IX OKT - nagroda za reżyserię "Krakowiaków i górali"
1989 - Złoty Ekran za inscenizację i reżyserię widowiska "Misterium Wielkanocne" wg Leona Schillera
1992 - Białystok - nagroda dla spektaklu "Wesoła wdówka" w reż. J. Skotnickiego i Andrzeja Jakimca z Tetrau Dramatycznego im. Węgierki z Białegostoku przyznana w plebiscycie na najpopularniejszy spektakl 1991 r.
Odznaczenia:
1958 - Honorowa Odznaka m.Łodzi
1961 - Złota Odznaka ZSP
1975 - Odznaka za zasługi dla woj. warszawskiego
1990 - Złoty Ekran za inscenizację i reżyserię widowiska "Misterium Wielkanocne" Leona Schillera"
1998 - Z rąk Prezydenta RP otrzymał tytuł naukowy profesora
rk
Dziennik Teatralny
