Jerzy Ćwikliński

Aktor teatralny, filmowy, telewizyjny i radiowy.
Urodził się 19 kwietnia 1923 w Grudziądzu. Zmarł 11 marca 1969 w Łodzi.
Jerzy Lech Ćwikliński. Był synem Jana Ćwiklińskiego i Janiny Staszewskiej z Książków, mężem Alicji Zofii ze Stachurskich. Jako dziecko mieszkał i uczył się w Łodzi.
Do 1946 występował jako aktor i tancerz najpierw w teatrze przyfrontowym, a później w zespole Centralnego Teatru MO, m.in. w Lublinie, Warszawie (sezonie 1945/46 - "Studio" Teatr MO) i w objazdach.
W sezonie 1946/47-1948/49 występował w Teatrze Wybrzeże w Gdyni, gdzie grał m.in. Jana ("Żeglarz"), Le Beau ("Jak wam się podoba"), Rizzia ("Maria Stuart" Juliusza Słowackiego); był też uczniem Studia Dramatycznego pod kierownictwem Iwo Galla.
W 1948 zdał eksternistyczny egzamin aktorski ZASP-u.
Od sezonu 1949/50 zaangażowany do Teatrze im. Jaracza w Łodzi, pracował na tej scenie (grał i niekiedy reżyserował) do końca życia.
Od 1964 występował także na scenie Teatrze 7.15.
Grał początku role amantów, potem charakterystyczne. Utalentowany, obdarzony siłą komiczną, sukcesy odnosił przede wszystkim jako aktor komediowy.
Najważniejsze role: Chlestakow ("Rewizor"), Truffaldino ("Sługa dwóch panów"), Markiz di Forlipopoli ("Mirandolina"), Crampton ("Nigdy nie można przewidzieć"), Emanuele Giri ("Kariera Artura Ui"), Papkin ("Zemsta"), Chapelle ("Termitiera"), Tricointe ("Pani prezesowa"), Milt ('Sie kochamy") i wielokrotnie grany Nos ('Wesele").
Był autorem skeczów i piosenek kabaretowych oraz tekstów piosenek do sztuk teatralnych, np. "Mirandoliny" (Łódź 1960); także autorem adaptacji i scenariuszy teatralnych bajek dla dzieci, np. "Dzieci pana majstra" Zofii Rogoszowej w reż. Kazimierza Oracza w łódzkim Teatrze im. Stefana Jaracza (premiera 7 grudnia 1962).

Książka tygodnia

Teatr, który nadchodzi
Wydawnictwo słowo/obraz terytoria Sp. z o.o.
Dariusz Kosiński

Trailer tygodnia

La Phazz
Julieta Gascón i Jose Antonio Puchades
W "La Phazz" udało się twórcom z "La ...