Jerzy Jurandot
Poeta, dramaturg, satyryk i autor tekstów piosenek.
Właściwie Jerzy Glejgewicht.
Urodził się 19 marca 1911 w Warszawie, zmarł 16 sierpnia 1979 w Warszawie.
Studiował na Uniwersytecie Warszawskim matematykę i chemię.
Jako literat zadebiutował w 1929 roku, a w latach trzydziestych zyskał popularność. Pisał dla teatrzyków literackich, takich jak Cyrulik warszawski (1935), Morskie Oko, Banda, Małe Qui Pro Quo (1937-39) i innych. Jego piosenki śpiewali m.in.: Jadwiga Andrzejewska, Chór Dana, Tadeusz Faliszewski, Stefcia Górska, Tola Mankiewiczówna, Tadeusz Olsza, Ludwik Sempoliński, Zofia Terné, Aleksander Żabczyński.
Napisał też dialogi filmowe, np. do filmów: „Ada! To nie wypada!”, „Manewry miłosne” czy „Pani minister tańczy”.
Do roku 1942 był kierownikiem literackim teatrzyku rewiowego w getcie warszawskim, potem się ukrywał.
Po II wojnie światowej był dyrektorem Rozgłośni Polskiego Radia w Lublinie, współpracował z kilkoma teatrzykami żołnierskimi i prasą satyryczną, był także naczelnikiem Wydziału Estrady Ministerstwa Kultury i Sztuki. W Łodzi utworzył i był wieloletnim kierownikiem Teatru Satyrycznego "Syrena" (1945–1950 i 1955–1957), przeniesionego w 1948 do Warszawy. W latach 1952-1955 pełnił funkcję dyrektora Teatru Satyryków w Warszawie. Ponadto współpracował z tygodnikiem "Szpilki".
Mąż Stefanii Grodzieńskiej.
rk
Źródło: Wikipedia
Urodził się 19 marca 1911 w Warszawie, zmarł 16 sierpnia 1979 w Warszawie.
Studiował na Uniwersytecie Warszawskim matematykę i chemię.
Jako literat zadebiutował w 1929 roku, a w latach trzydziestych zyskał popularność. Pisał dla teatrzyków literackich, takich jak Cyrulik warszawski (1935), Morskie Oko, Banda, Małe Qui Pro Quo (1937-39) i innych. Jego piosenki śpiewali m.in.: Jadwiga Andrzejewska, Chór Dana, Tadeusz Faliszewski, Stefcia Górska, Tola Mankiewiczówna, Tadeusz Olsza, Ludwik Sempoliński, Zofia Terné, Aleksander Żabczyński.
Napisał też dialogi filmowe, np. do filmów: „Ada! To nie wypada!”, „Manewry miłosne” czy „Pani minister tańczy”.
Do roku 1942 był kierownikiem literackim teatrzyku rewiowego w getcie warszawskim, potem się ukrywał.
Po II wojnie światowej był dyrektorem Rozgłośni Polskiego Radia w Lublinie, współpracował z kilkoma teatrzykami żołnierskimi i prasą satyryczną, był także naczelnikiem Wydziału Estrady Ministerstwa Kultury i Sztuki. W Łodzi utworzył i był wieloletnim kierownikiem Teatru Satyrycznego "Syrena" (1945–1950 i 1955–1957), przeniesionego w 1948 do Warszawy. W latach 1952-1955 pełnił funkcję dyrektora Teatru Satyryków w Warszawie. Ponadto współpracował z tygodnikiem "Szpilki".
Mąż Stefanii Grodzieńskiej.
rk
Źródło: Wikipedia
