Jerzy Karaszkiewicz
Aktor teatralny, filmowy, telewizyjny i radiowy.
Urodził się 1 stycznia 1936 w Warszawie. Zmarł 17 grudnia 2004 w Warszawie.
W 1960 ukończył Państwową Wyższą Szkolę Teatralną w Warszawie (Akademia Teatralna). Zadebiutował 29 stycznia 1959 rolą Rosenkrantza w „Hamlecie” Williama Szekspira w reżyserii Ireny Babel na deskach Teatru Powszechnego w Warszawie. W latach 1960-1971 był aktorem warszawskiego Studenckiego Teatru Satyryków. Był namiętnym, lubianym gawędziarzem. Napisał zbiór opowiadań „Pogromca łupieżu”, w którym zawarł opowieści o wielu polskich aktorach i postaciach okupowanej Warszawy. Był współtwórcą scenariusza do filmu „Rejs” Marka Piwowskiego.
W teatrze zagrał w ponad siedemdziesięciu spektaklach m. in. rolę Jaśka w „Weselu” Stanisława Wyspiańskiego w reżyserii Adama Hanuszkiewicza w Teatrze Powszechnym w Warszawie (26 października 1963), Stephano w „Burzy” Williama Szekspira w reżyserii Macieja Englerta w Teatrze Współczesnym w Szczecinie (31 marca 1979) i Fajgiela w „Gwieździe za murem” Jacka Stanisława Burasa w reżyserii Jana Szurmieja w Teatrze Dramatycznym w Warszawie (21 kwietnia 1988).
Był bardzo często obsadzanym aktorem w spektaklach Teatru Telewizji, w którym wystąpił w ponad trzydziestu realizacjach u takich reżyserów jak Adam Hanuszkiewicz, Jerzy Gruza, Witold Skaruch, Jerzy Afanasjew, Edward Dziewoński, Janusz Majewski czy Barbara Borys-Damięcka.
Jednak rekordy popularności bił w słuchowiskach Teatru Polskiego Radia, gdzie w latach 1960 – 2001 z jego udziałem odbyło się sto piętnaście premier.
Jego bogata filmografia rozpoczyna się od udziału w etiudzie szkolnej „Zwierzęta futerkowe” w reżyserii Agnieszki Osieckiej (1969), a kończy rolą Zbyszka w „Spamie” w reżyserii Radosława Hendla (2004). W sumie zagrał w ponad stu filmach m. in. "Kochajmy syrenki", "Polowanie na muchy", "Milion za Laurę", "Miś", czy "Ogniem i mieczem".
Zmarł nagle na zawał serca. Pochowany na Cmentarzu Północnym na Wólce Węglowej.
W 1960 ukończył Państwową Wyższą Szkolę Teatralną w Warszawie (Akademia Teatralna). Zadebiutował 29 stycznia 1959 rolą Rosenkrantza w „Hamlecie” Williama Szekspira w reżyserii Ireny Babel na deskach Teatru Powszechnego w Warszawie. W latach 1960-1971 był aktorem warszawskiego Studenckiego Teatru Satyryków. Był namiętnym, lubianym gawędziarzem. Napisał zbiór opowiadań „Pogromca łupieżu”, w którym zawarł opowieści o wielu polskich aktorach i postaciach okupowanej Warszawy. Był współtwórcą scenariusza do filmu „Rejs” Marka Piwowskiego.
W teatrze zagrał w ponad siedemdziesięciu spektaklach m. in. rolę Jaśka w „Weselu” Stanisława Wyspiańskiego w reżyserii Adama Hanuszkiewicza w Teatrze Powszechnym w Warszawie (26 października 1963), Stephano w „Burzy” Williama Szekspira w reżyserii Macieja Englerta w Teatrze Współczesnym w Szczecinie (31 marca 1979) i Fajgiela w „Gwieździe za murem” Jacka Stanisława Burasa w reżyserii Jana Szurmieja w Teatrze Dramatycznym w Warszawie (21 kwietnia 1988).
Był bardzo często obsadzanym aktorem w spektaklach Teatru Telewizji, w którym wystąpił w ponad trzydziestu realizacjach u takich reżyserów jak Adam Hanuszkiewicz, Jerzy Gruza, Witold Skaruch, Jerzy Afanasjew, Edward Dziewoński, Janusz Majewski czy Barbara Borys-Damięcka.
Jednak rekordy popularności bił w słuchowiskach Teatru Polskiego Radia, gdzie w latach 1960 – 2001 z jego udziałem odbyło się sto piętnaście premier.
Jego bogata filmografia rozpoczyna się od udziału w etiudzie szkolnej „Zwierzęta futerkowe” w reżyserii Agnieszki Osieckiej (1969), a kończy rolą Zbyszka w „Spamie” w reżyserii Radosława Hendla (2004). W sumie zagrał w ponad stu filmach m. in. "Kochajmy syrenki", "Polowanie na muchy", "Milion za Laurę", "Miś", czy "Ogniem i mieczem".
Zmarł nagle na zawał serca. Pochowany na Cmentarzu Północnym na Wólce Węglowej.
