Urodzony 31 maja 1913 w Warszawie. Zmarł 29 września 1984 w Warszawie.
Ukończył Wydział Elektromechaniki na Politechnice Warszawskiej.
Związany z Polskim Radiem od czasów przedwojennych jako inżynier. Pracował w działach: amplifikatorni, nagrań i transmisji. W 1938 roku zetknął się w radiu z Jeremim Przyborą, który pracował tu jako spiker.
We wrześniu 1939 roku uruchomił uszkodzony nadajnik radiowy Warszawy II. W czasie okupacji przebywał w majątku Zamoyskich, gdzie m.in. prowadził tajne nauczanie w szkole średniej, doprowadzając kilka osób do matury. Wykładał przedmioty ścisłe, uczył muzyki i rysunku. Był świetnym kreślarzem, miał zdolności graficzne, był zamiłowanym majsterkowiczem tworzył m.in. meble. Kiedy po wojnie wrócił do radia, prowadził kursy dla mikserów.
Po wojnie, poza pracą w radiu (jako spiker i pracownik działów technicznych), zaczął występować jako taper, następnie aktor, a w końcu - kompozytor w Miejskich Teatrach Dramatycznych (1946-1948). W latach 1948-1950 kierował działem reżyserii muzyki i nagrań, a następnie został głównym inżynierem akustycznym PR (opracowywał skrypt zasad reżyserii dźwięku dla mikserów). W latach 1950-1954 był zastępcą szefa działu emisji. W latach 1954-1973 zajmował się głównie reżyserią radiową. W latach 1954-1973 pracował jako reżyser i starszy redaktor (od 1962) Teatru Humoru i Satyry. Następnie, w latach 1977-1979 był doradcą przewodniczącego Radiokomitetu (Macieja Szczepańskiego) do spraw muzyki rozrywkowej. Równocześnie cały czas pracował jako lektor, aktor i reżyser.
W dziedzinie muzyki był samoukiem. Pisał w systemie tonalnym, w różnych fakturach: kameralnych, jazzowych, symfonicznych. Interesował się matematyką oraz akustyką muzyczną.
W 1949 wraz z Jeremim Przyborą stworzył radiowy teatrzyk Eterek. W 1958 ci sami dwaj twórcy stworzyli telewizyjny Kabaret Starszych Panów, dla którego Wasowski skomponował dziesiątki popularnych piosenek (np. “Nie odchodź”, “Wesołe jest życie staruszka”, “Addio pomidory”, “Bo we mnie jest seks”, “Kaziu, zakochaj się”, “Przeklnę cię”). Komponował również piosenki estradowe, komedie muzyczne (“Stokrotki ogrodnika Barnaby” 1965, “Gołoledź” 1973), musical “Machiavelli” (1975).
W sumie stworzył ok. 700 piosenek, w tym ok. 100 dla dzieci, ok. 150 ilustracji muzycznych do słuchowisk radiowych, widowisk telewizyjnych, filmów animowanych i fabularnych, sztuk teatralnych.
Syn Józefa Wasowskiego, mąż Marii Wasowskiej, ojciec Grzegorza Wasowskiego.
Pochowany w grobie Rodziny Jerzego i Józefa Wasowskich na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.