Jitka Stokalska

Reżyserka operowa i teatralna, pedagog.
Urodziła się 29 grudnia 1939 w Pardubicach (Czechy).
Szybko trafiła do Polski, gdzie błyskawicznie stanęła obok najwybitniejszych postaci naszych dramatycznych scen.
Tak silnie wpisana jest w nasz teatr i operę, że ze zdziwieniem odnotowujemy, iż ta odwzajemniona miłość Jitki Stokalskiej do Polski trwa już pół wieku. Ten fakt specjalnym cyklem operowych spektakli, wręcz minifestiwalem opartym na realizacjach Jitki Stokalskiej, uświetnia Warszawska Opera Kameralna, instytucja, z którą reżyserka związana jest od ponad czterech dekad.
Stokalska miała wielkie szczęście, bo jej artystyczna droga zaraz po ukończeniu pardubickiej Wyższej Szkoły Teatralnej (wydział reżyserii dramatu) szybko przecięła się z drogą Kazimierza Dejmka, w rezultacie udanego stażu stała się jego asystentką.
Intensywne prace w czołowych polskich teatrach (m.in. Teatr Stary w Krakowie, Teatr Współczesny we Wrocławiu) oraz nagłe odkrycie, że jako reżyser znakomicie sprawdza się w operze, sprawiły, że w 1973 r. za namową Stefana Sutkowskiego rozpoczęła współpracę z Warszawską Operą Kameralną.
Okazała się reżyserką potrafiącą subtelnie wyczuć niuanse ludzkiego głosu i śpiewność frazy. Wszystko to przy jednoczesnej łatwości zacierania sztywnych granic między gatunkami zaprocentowało wejściem na wyżyny reżyserii operowej.
Jej realizacje przeszły do kanonu polskiej sztuki.

Książka tygodnia

Twórcza zdrada w teatrze. Z problemów inscenizacji prozy literackiej
Wydawnictwo Naukowe UKSW
Katarzyna Gołos-Dąbrowska

Trailer tygodnia

Łabędzie
chor. Tobiasz Sebastian Berg
„Łabędzie", spektakl teatru tańca w c...