Joanna Bruzdowicz-Tittel
Kompozytorka, pianistka, publicystka i krytyk muzyczny.
Urodziła się 17 maja 1943 w Warszawie. Zmarła 3 listopada 2021 w Taillet (Francja).
Studiowała grę na fortepianie w klasie Ireny Protasewicz i Wandy Łosakiewicz oraz kompozycję pod kierunkiem Kazimierza Sikorskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie. Swoją działalność artystyczną rozpoczęła jako pianistka; już w czasie studiów, a także w następnych latach koncertowała w Polsce, Belgii, Austrii i dawnej Czechosłowacji. Była współzałożycielką, a w latach 1964-68 sekretarzem generalnym polskiej sekcji „Jeunesses Musicales”. Od 1968 do 1970 dzięki stypendium Rządu Francuskiego przebywała w Paryżu, gdzie studiowała kompozycję u Nadii Boulanger, Oliviera Messiaena i Pierre’a Schaeffera oraz muzykologię pod kierunkiem Jacquesa Chailleya na Sorbonie, gdzie uzyskała stopień doktora na podstawie pracy Matematyka i logika w muzyce współczesnej.
Była jednym z organizatorów Groupe International de Musique Electroacoustique de Paris (GIMEP). W 1975 zamieszkała wraz z mężem Horst-Jurgenem Tittel, wysokim urzędnikiem Unii Europejskiej, w Tervuren koło Brukseli, gdzie przebywała do 2000. Następnie mieszkała w Katalonii francuskiej.
Obok kompozycji zajmowała się krytyką i publicystyką muzyczną. Aktywnie działała jako promotor nowej muzyki, także polskiej. Brała udział w audycjach radia francuskiego, belgijskiego, niemieckiego i amerykańskiego. Prowadziła kursy mistrzowskie m.in. w Massachusetts Institute of Technology w Bostonie, na Yale University w New Haven, University of Southern California i University of California w Los Angeles, Sorbonne w Paryżu, Université de Montreal. W 1983 założyła Belgijskie Towarzystwo im. Fryderyka Chopina i Karola Szymanowskiego. W 1996 we Francji stworzyła doroczny Festival International de Musique en Catalogne w małym miasteczku Céret u stóp Pirenejów, który odbywał się w okresie letnim i poświęcony był kompozytorom oraz wykonawcom trzech krajów piewszych konstytucji demokratycznych: Stanów Zjednoczonych, Polski i Francji oraz kompozytorom Katalonii, hiszpańskiej i francuskiej.
W 2006 z jej inicjatywy powstało w Perpignan CAT.Studios, centrum produkcji i dystrybucji filmowej oraz studio nagrań muzyki filmowej – była jednym z 4 dyrektorów Studia. Tworzyła nie tylko muzykę filmową, lecz także (wraz z mężem) scenariusze, m.in. do 36 filmów dla telewizji niemieckiej WDR „Stahlkammer Zurich”. Jej Pieśni zostały zamówione w 2013 roku przez Związek Kompozytorów Polskich w ramach programu „Kolekcje” – priorytet „Zamówienia kompozytorskie”, realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca.
Od 1968 roku była członkiem Związku Kompozytorów Polskich.
W 2001 roku Joanna Bruzdowicz została uhonorowana Orderem
Odrodzenia Polski „Polonia Restituta”, w 2013 - Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, zas w 2019 - Nagrodą Honorową ZKP za wieloletnią promocję muzyki polskiej i polskich muzyków na estradach Festival International de Musique en Catalogne.
Studiowała grę na fortepianie w klasie Ireny Protasewicz i Wandy Łosakiewicz oraz kompozycję pod kierunkiem Kazimierza Sikorskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie. Swoją działalność artystyczną rozpoczęła jako pianistka; już w czasie studiów, a także w następnych latach koncertowała w Polsce, Belgii, Austrii i dawnej Czechosłowacji. Była współzałożycielką, a w latach 1964-68 sekretarzem generalnym polskiej sekcji „Jeunesses Musicales”. Od 1968 do 1970 dzięki stypendium Rządu Francuskiego przebywała w Paryżu, gdzie studiowała kompozycję u Nadii Boulanger, Oliviera Messiaena i Pierre’a Schaeffera oraz muzykologię pod kierunkiem Jacquesa Chailleya na Sorbonie, gdzie uzyskała stopień doktora na podstawie pracy Matematyka i logika w muzyce współczesnej.
Była jednym z organizatorów Groupe International de Musique Electroacoustique de Paris (GIMEP). W 1975 zamieszkała wraz z mężem Horst-Jurgenem Tittel, wysokim urzędnikiem Unii Europejskiej, w Tervuren koło Brukseli, gdzie przebywała do 2000. Następnie mieszkała w Katalonii francuskiej.
Obok kompozycji zajmowała się krytyką i publicystyką muzyczną. Aktywnie działała jako promotor nowej muzyki, także polskiej. Brała udział w audycjach radia francuskiego, belgijskiego, niemieckiego i amerykańskiego. Prowadziła kursy mistrzowskie m.in. w Massachusetts Institute of Technology w Bostonie, na Yale University w New Haven, University of Southern California i University of California w Los Angeles, Sorbonne w Paryżu, Université de Montreal. W 1983 założyła Belgijskie Towarzystwo im. Fryderyka Chopina i Karola Szymanowskiego. W 1996 we Francji stworzyła doroczny Festival International de Musique en Catalogne w małym miasteczku Céret u stóp Pirenejów, który odbywał się w okresie letnim i poświęcony był kompozytorom oraz wykonawcom trzech krajów piewszych konstytucji demokratycznych: Stanów Zjednoczonych, Polski i Francji oraz kompozytorom Katalonii, hiszpańskiej i francuskiej.
W 2006 z jej inicjatywy powstało w Perpignan CAT.Studios, centrum produkcji i dystrybucji filmowej oraz studio nagrań muzyki filmowej – była jednym z 4 dyrektorów Studia. Tworzyła nie tylko muzykę filmową, lecz także (wraz z mężem) scenariusze, m.in. do 36 filmów dla telewizji niemieckiej WDR „Stahlkammer Zurich”. Jej Pieśni zostały zamówione w 2013 roku przez Związek Kompozytorów Polskich w ramach programu „Kolekcje” – priorytet „Zamówienia kompozytorskie”, realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca.
Od 1968 roku była członkiem Związku Kompozytorów Polskich.
W 2001 roku Joanna Bruzdowicz została uhonorowana Orderem
Odrodzenia Polski „Polonia Restituta”, w 2013 - Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, zas w 2019 - Nagrodą Honorową ZKP za wieloletnią promocję muzyki polskiej i polskich muzyków na estradach Festival International de Musique en Catalogne.
