Józefa Baranowska
Aktorka teatralna.
Urodziła się 10 listopada 1808, zmarła 23 sierpnia 1843 w Warszawie.
Od 1822 uczyła się w warszawskiej Szkole Dramatycznej będąc równocześnie chórzystką teatru warszawskiego. Od 1829 grała niewielkie role. Debiutowała w Teatrze Rozmaitości 21 maja 1830 rolą Blondynki „Sługa dwóch panów”. 4 maja 1830 wystąpiła w roli Garderobianej Starościny „Ton modny pod schodami”, w roli Ludwiki „Trafiła kosa na kamień” i została zaangażowana. Chociaż należała do zespołu dramatu, dyrekcja nie zwolniła jej od obowiązku śpiewania w chórze. Nie otrzymawszy podwyżki pensji zrezygnowała z zawodu aktorskiego i wyszła za mąż za Schönbecka. Ostatni raz wystąpiła 20 października 1835 w roli Karczmarki „Galganduch”. Grała tylko role drugorzędne (przeważnie subretki1), ale była w nich wg. J. T. S. Jasińskiego2 „bardzo użyteczna”.
1) Subretka - Postać służącej lub towarzyszki głównej bohaterki komedii
2) Jan Tomasz Seweryn Jasiński (1806–1879), polski aktor, reżyser, dyrektor teatrów.
rk
Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego
Od 1822 uczyła się w warszawskiej Szkole Dramatycznej będąc równocześnie chórzystką teatru warszawskiego. Od 1829 grała niewielkie role. Debiutowała w Teatrze Rozmaitości 21 maja 1830 rolą Blondynki „Sługa dwóch panów”. 4 maja 1830 wystąpiła w roli Garderobianej Starościny „Ton modny pod schodami”, w roli Ludwiki „Trafiła kosa na kamień” i została zaangażowana. Chociaż należała do zespołu dramatu, dyrekcja nie zwolniła jej od obowiązku śpiewania w chórze. Nie otrzymawszy podwyżki pensji zrezygnowała z zawodu aktorskiego i wyszła za mąż za Schönbecka. Ostatni raz wystąpiła 20 października 1835 w roli Karczmarki „Galganduch”. Grała tylko role drugorzędne (przeważnie subretki1), ale była w nich wg. J. T. S. Jasińskiego2 „bardzo użyteczna”.
1) Subretka - Postać służącej lub towarzyszki głównej bohaterki komedii
2) Jan Tomasz Seweryn Jasiński (1806–1879), polski aktor, reżyser, dyrektor teatrów.
rk
Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego
