Karol Klemens Bogór
Aktor.
Właściwie Karol Klemens Górski
Urodził się 21 listopada1872, zmarł w maju 1954 w Skolimowie.
Syn Franciszka i Filipiny Górskich. W 1894 występował w zespole F. Ratajewicza w Tomaszowie Rawskim i w Częstochowie.
W 1895 przeniósł się Lublina, do zespołu K. i S. Sarnowskich. Do 1896 grał także u cz. Janowskiego w Częstochowie i w Dąbrowie Górniczej. Latem 1898 zaangażował się w teatrze ogrodowym Wodewil. Następnie w sezonie 1898-1899 z zespołem G. Morskiej i J. Popławskiego odbył turnee po Rosjii. Występował w wielu miastach, m. in. w Charkowie, Kiszyniowie, Moskwie, Odessie, Petersburgu i Rydze. W sierpniu 1900 występował w Lublinie i Zamościu w zespole H. Morozowicza. Od lata 1902 grał w zespole Cz. Wiśniewskiego w Lublinie.
W czasie I wojny światowej przeniósł się do Warszawy i w sierpniu i wrześniu 1914 zatrudnił się w Teatrach Zjednoczonych i Teatrze Elizeum. W styczniu 1915 w Teatrze Polskim, a od 18 września do 5 listopada 1915 w Teatrze Powszechnym i gościnnie w Teatrze Polskim. W tym czasie był reporterem „Kuriera Warszawskiego”. Według niektórych źródeł przeniósł się na prowincję. Prawdopodobnie niedługo potem opuścił scenę i ostatnie lata spędził w Schrobisku Weteranów Artystów Scen Polskich w Skolimowie.
Ważniejsze role: Żegota „Dziady” Adama Mickiewicza, Rembowski „Złote runo” Stanisława Przybyszewskiego, Seweryn „Pan Damazy” Józefa Blizińskiego, Savary „Madame Sans Gene” Victorien Sardou, Kłosiński „Lena” Marian Jasieńczyk, Szczupakiewicz „Myszy bez kota” Julian Wieniawski (Jordan), Maciej „Wąsy i peruka” Józef Korzeniowski, Szczypawka „Komedia omyłek” William Szekspir.
Oprac. rk
Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego
Urodził się 21 listopada1872, zmarł w maju 1954 w Skolimowie.
Syn Franciszka i Filipiny Górskich. W 1894 występował w zespole F. Ratajewicza w Tomaszowie Rawskim i w Częstochowie.
W 1895 przeniósł się Lublina, do zespołu K. i S. Sarnowskich. Do 1896 grał także u cz. Janowskiego w Częstochowie i w Dąbrowie Górniczej. Latem 1898 zaangażował się w teatrze ogrodowym Wodewil. Następnie w sezonie 1898-1899 z zespołem G. Morskiej i J. Popławskiego odbył turnee po Rosjii. Występował w wielu miastach, m. in. w Charkowie, Kiszyniowie, Moskwie, Odessie, Petersburgu i Rydze. W sierpniu 1900 występował w Lublinie i Zamościu w zespole H. Morozowicza. Od lata 1902 grał w zespole Cz. Wiśniewskiego w Lublinie.
W czasie I wojny światowej przeniósł się do Warszawy i w sierpniu i wrześniu 1914 zatrudnił się w Teatrach Zjednoczonych i Teatrze Elizeum. W styczniu 1915 w Teatrze Polskim, a od 18 września do 5 listopada 1915 w Teatrze Powszechnym i gościnnie w Teatrze Polskim. W tym czasie był reporterem „Kuriera Warszawskiego”. Według niektórych źródeł przeniósł się na prowincję. Prawdopodobnie niedługo potem opuścił scenę i ostatnie lata spędził w Schrobisku Weteranów Artystów Scen Polskich w Skolimowie.
Ważniejsze role: Żegota „Dziady” Adama Mickiewicza, Rembowski „Złote runo” Stanisława Przybyszewskiego, Seweryn „Pan Damazy” Józefa Blizińskiego, Savary „Madame Sans Gene” Victorien Sardou, Kłosiński „Lena” Marian Jasieńczyk, Szczupakiewicz „Myszy bez kota” Julian Wieniawski (Jordan), Maciej „Wąsy i peruka” Józef Korzeniowski, Szczypawka „Komedia omyłek” William Szekspir.
Oprac. rk
Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego
