Konstanty Gordon
Reżyser filmowy i teatralny, scenopisarz, realizator filmów.
Urodził się 4 sierpnia 1917 w Warszawie. Zmarł 17 kwietnia 1983 w Warszawie.
Podczas nauki w szkole średniej wstąpił do Robotniczego Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej Komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej, a następnie Komunistycznej Partii Polski. Za działalność wywrotową został w 1933 aresztowany i uwięziony na trzy lata, po zakończeniu kary więzienia pracował jako dekorator i reżyser. Ponadto zajmował się karykaturą, jego antyfaszystowskie rysunki publikowały "Szpilki" i "Czarno na Białem". Po wybuchu II wojny światowej walczył podczas kampanii wrześniowej, po jej upadku przedostał się do ZSRR. W 1944 został oficerem I Korpusu Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR, uczestniczył w walkach o Warszawę, ciężko ranny podczas szturmu na Przyczółek Czerniakowski. Od 1945 pracował w Wytwórni Filmowej Wojska Polskiego, od 1949 do przejścia na emeryturę związany był z Wytwórnią Filmów Dokumentalnych i Wytwórnią Filmów Oświatowych. Jest uznawany za współtwórcę polskiego powojennego filmu dokumentalnego, był autorem ponad pięćdziesięciu filmów dotyczących twórczości plastycznej, a także o tematyce politycznej i społecznej. Przez cały okres od powstania PZPR był jej członkiem, za osiągnięcia zawodowe został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Spoczywa na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kw. 19A-1-17).
Oprac. Edyta Kosik
Źródło:
Wikipedia
Podczas nauki w szkole średniej wstąpił do Robotniczego Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej Komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej, a następnie Komunistycznej Partii Polski. Za działalność wywrotową został w 1933 aresztowany i uwięziony na trzy lata, po zakończeniu kary więzienia pracował jako dekorator i reżyser. Ponadto zajmował się karykaturą, jego antyfaszystowskie rysunki publikowały "Szpilki" i "Czarno na Białem". Po wybuchu II wojny światowej walczył podczas kampanii wrześniowej, po jej upadku przedostał się do ZSRR. W 1944 został oficerem I Korpusu Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR, uczestniczył w walkach o Warszawę, ciężko ranny podczas szturmu na Przyczółek Czerniakowski. Od 1945 pracował w Wytwórni Filmowej Wojska Polskiego, od 1949 do przejścia na emeryturę związany był z Wytwórnią Filmów Dokumentalnych i Wytwórnią Filmów Oświatowych. Jest uznawany za współtwórcę polskiego powojennego filmu dokumentalnego, był autorem ponad pięćdziesięciu filmów dotyczących twórczości plastycznej, a także o tematyce politycznej i społecznej. Przez cały okres od powstania PZPR był jej członkiem, za osiągnięcia zawodowe został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Spoczywa na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kw. 19A-1-17).
Oprac. Edyta Kosik
Źródło:
Wikipedia
