Leopold Detkowski
Aktor teatralny, radiowy, telewizyjny i filmowy, śpiewak.
Urodził się 15 listopada 1891 w Warszawie. Zmarł 13 lutego 1980 w Poznaniu.
Uczył się w gimnazjum filolologicznym w Warszawie na Pradze; ok. 1912 studiował w Kazaniu.
Występy na scenie rozpoczął w styczniu 1915 w Teatrze Polskim pod dyrekcją Franciszka Rychłowskiego.
W zespołach polskim w Kijowie występował podobno do 1918. W tymże roku powrócił do Polski i występował w Kielcach, a od 1918 do 1922 w teatrze w Lublinie.
Od sezonu 1926/27 do II Wojny Światowej ponownie występował w Wilnie, najpierw w Teatrze Polskim Lutnia, następnie w Teatrach Miejskich.
Podczas II Wojny Światowej przebywał nadal w Wilnie; w 1939-41 występował w pol. Teatrze Muzycznym Lutnia, m.in. jako Oberżysta ("Sztygar"). W 1941- 44 pracował w aptece.
Od października 1944 należał do zespołu Polskiego Teatru Komedii Muzycznej; w 1945 przeszedł do zespołu Polskiego Teatru Dramatycznego i w lutym tego roku grał tu m.in. Rembę ("Damy i huzary"). W kwietniu 1945 z zespołem tego teatru repatriował się do Torunia.
Od 1945 do końca sezonu 1948/49 występował w Teatrze Ziemi Pomorskiej w Toruniu; od sezonu 1949/50 do końca 1960/61 w Teatrach Dramatycznych w Poznaniu (Teatr Polski, Nowy, Komedia Muzyczna oraz Scena Objazdowa).
Od 1 października 1961 przeszedł na emeryturę.
Występował w Teatrze Polskiego Radia m. in. w „Rozbójniku salonowym” Dominika Magnuszewskiego (Sozen) w reż. Aleksandra Gąssowskiego (25 listopada 1955), „Łyżkach i księżycu” Emila Zegadłowicza (Minister Kultury i Sztuki) w reż. Jadwigi Jasiewicz-Obst (6 października 1956) i „Trzecim człowieku” Jana Grzędzielskiego (Koch) w reż. Jadwigi Jasiewicz-Obst (5 lutego 1960).
Zagrał w filmie „Wolne miasto” (Klimek, gospodarz Rajcy) w reż. Stanisława Różewicza (1 września 1958).
Swój udział zaznaczył także w Teatrze Telewizji rolą w spektaklu „Podróż Don Kichota” w reż. Henryka Drygalskiego (7 kwietnia 1961).
Pochowany na Cmentarzu junikowskim w Poznaniu.
Uczył się w gimnazjum filolologicznym w Warszawie na Pradze; ok. 1912 studiował w Kazaniu.
Występy na scenie rozpoczął w styczniu 1915 w Teatrze Polskim pod dyrekcją Franciszka Rychłowskiego.
W zespołach polskim w Kijowie występował podobno do 1918. W tymże roku powrócił do Polski i występował w Kielcach, a od 1918 do 1922 w teatrze w Lublinie.
Od sezonu 1926/27 do II Wojny Światowej ponownie występował w Wilnie, najpierw w Teatrze Polskim Lutnia, następnie w Teatrach Miejskich.
Podczas II Wojny Światowej przebywał nadal w Wilnie; w 1939-41 występował w pol. Teatrze Muzycznym Lutnia, m.in. jako Oberżysta ("Sztygar"). W 1941- 44 pracował w aptece.
Od października 1944 należał do zespołu Polskiego Teatru Komedii Muzycznej; w 1945 przeszedł do zespołu Polskiego Teatru Dramatycznego i w lutym tego roku grał tu m.in. Rembę ("Damy i huzary"). W kwietniu 1945 z zespołem tego teatru repatriował się do Torunia.
Od 1945 do końca sezonu 1948/49 występował w Teatrze Ziemi Pomorskiej w Toruniu; od sezonu 1949/50 do końca 1960/61 w Teatrach Dramatycznych w Poznaniu (Teatr Polski, Nowy, Komedia Muzyczna oraz Scena Objazdowa).
Od 1 października 1961 przeszedł na emeryturę.
Występował w Teatrze Polskiego Radia m. in. w „Rozbójniku salonowym” Dominika Magnuszewskiego (Sozen) w reż. Aleksandra Gąssowskiego (25 listopada 1955), „Łyżkach i księżycu” Emila Zegadłowicza (Minister Kultury i Sztuki) w reż. Jadwigi Jasiewicz-Obst (6 października 1956) i „Trzecim człowieku” Jana Grzędzielskiego (Koch) w reż. Jadwigi Jasiewicz-Obst (5 lutego 1960).
Zagrał w filmie „Wolne miasto” (Klimek, gospodarz Rajcy) w reż. Stanisława Różewicza (1 września 1958).
Swój udział zaznaczył także w Teatrze Telewizji rolą w spektaklu „Podróż Don Kichota” w reż. Henryka Drygalskiego (7 kwietnia 1961).
Pochowany na Cmentarzu junikowskim w Poznaniu.
