Loda Halama
Tancerka, aktorka, choreograf.
Właściwie Leokadia Halama.
Urodziła się 20 lipca 1911 w Czerwińsku nad Wisłą, zmarła 13 lipca 1996 w Warszawie.
Primabalerina Teatru Wielkiego w Warszawie.
Była córką tancerki Marty Cegielskiej i muzyka Stanisława Halamy. Urodziła się w trakcie tournée rodziców. Miała dwie siostry Zizi i Alicję.
Początkiem jej kariery były od 1927 występy wraz z matką i trzema siostrami w rodzinnym zespole Siostry Halama. Występowały głównie w warszawskich teatrach rewiowych takich jak Morskie Oko. Śpiewała również piosenki.
Od 1929 była tancerką w balecie klasycznym, a w latach 1934–1936 była primabaleriną Teatru Wielkiego w Warszawie.
Jej światowa kariera rozpoczęła się w Paryżu, gdzie zarekomendował ją Ignacy Jan Paderewski. Występowała także w Stanach Zjednoczonych i Japonii.
W czasie wojny prowadziła działalność konspiracyjną. W 1943 wyjechała do Szwajcarii, a potem Wielkiej Brytanii, później mieszkała i pracowała w Los Angeles. Do Polski wróciła na stałe w 1985, choć mieszkała na zmianę w Warszawie i Londynie.
W 1984 wydała wspomnienia pod tytułem „Moje nogi i ja”.
W 1996 w uznaniu zasług dla Warszawy uhonorowana została Nagrodą Miasta Stołecznego Warszawy.
Loda Halama spoczywa na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
Urodziła się 20 lipca 1911 w Czerwińsku nad Wisłą, zmarła 13 lipca 1996 w Warszawie.
Primabalerina Teatru Wielkiego w Warszawie.
Była córką tancerki Marty Cegielskiej i muzyka Stanisława Halamy. Urodziła się w trakcie tournée rodziców. Miała dwie siostry Zizi i Alicję.
Początkiem jej kariery były od 1927 występy wraz z matką i trzema siostrami w rodzinnym zespole Siostry Halama. Występowały głównie w warszawskich teatrach rewiowych takich jak Morskie Oko. Śpiewała również piosenki.
Od 1929 była tancerką w balecie klasycznym, a w latach 1934–1936 była primabaleriną Teatru Wielkiego w Warszawie.
Jej światowa kariera rozpoczęła się w Paryżu, gdzie zarekomendował ją Ignacy Jan Paderewski. Występowała także w Stanach Zjednoczonych i Japonii.
W czasie wojny prowadziła działalność konspiracyjną. W 1943 wyjechała do Szwajcarii, a potem Wielkiej Brytanii, później mieszkała i pracowała w Los Angeles. Do Polski wróciła na stałe w 1985, choć mieszkała na zmianę w Warszawie i Londynie.
W 1984 wydała wspomnienia pod tytułem „Moje nogi i ja”.
W 1996 w uznaniu zasług dla Warszawy uhonorowana została Nagrodą Miasta Stołecznego Warszawy.
Loda Halama spoczywa na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
