Marek Szyszkowski
Aktor teatralny i filmowy.
Urodził się 3 czerwca 1935 w Warszawie. Zmarł 29 września 1963 w Krakowie.
Początkowo był recytatorem w objazdowych zespołach młodzieżowych w Krakowie i jednocześnie studiował w krakowskiej PWST, którą ukończył w 1957. Jeszcze jako student zagrał postać Fernando Oviedo w spektaklu „Ludzie z martwej winnicy” Romana Brandstaettera w reżyserii Hugona Morycińskiego w Teatrze Ziemi Rzeszowskiej w Rzeszowie (premiera 24 lipca 1956) oraz wystąpił w filmie „Godziny nadziei” w reżyserii Jana Rybkowskiego (1955).
Już jako aktor z dyplomem debiutował w Teatrze Polskim w Bielsku-Cieszynie w „Weselu” Stanisława Wyspiańskiego (Widmo) w reżyserii Iwo Galla (premiera 22 grudnia 1957). W Bielsku pracował do końca sezonu 1959/60. Z bielskim teatrem pożegnał się premierą spektaklu „Godzien litości” Aleksandra Fredry (Elwin) w reżyserii Andrzeja Brzezińskiego (premiera 20 kwietnia 1960).
Następnie w sezonie 1960/61 występował w Teatrze Polskim w Bydgoszczy, w sezonie 1961/62 w Teatrach Dolnośląskich w Jeleniej Górze, od sezonu 1962/63 do końca życia w w krakowskim Teatrze Rozmaitości. Grał m.in. Franca ("Latarnia"), Adasia ("Szatan z siódmej klasy"), Elwina ("Godzien litości"), Hauptmanna ("Wizje Simony Mochard"), Zbigniewa ("Mazepa"), Andrzeja Swarygę ("Wyprawa po szczęście"), Daniela ("Łowcy głów").
Ostatnią rolą teatralną była postać Irumena w spektaklu Jerzego Krasickiego „Oby żył wiecznie” w reżyserii Zofii Mikuły w krakowskim Teatrze Rozmaitości (premiera 25 kwietnia 1963).
W 1958 zagrał malarza Makowskiego w filmie „Kalosze szczęścia" w reżyserii Antoniego Bohdziewicza. W tym samym roku wystąpił także w filmie "Wolne miasto" w reżyserii Stanisława Różewicza.
Opracował: rk
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego, FilmPolski, e-teatr, Filmtoeka Polska
Początkowo był recytatorem w objazdowych zespołach młodzieżowych w Krakowie i jednocześnie studiował w krakowskiej PWST, którą ukończył w 1957. Jeszcze jako student zagrał postać Fernando Oviedo w spektaklu „Ludzie z martwej winnicy” Romana Brandstaettera w reżyserii Hugona Morycińskiego w Teatrze Ziemi Rzeszowskiej w Rzeszowie (premiera 24 lipca 1956) oraz wystąpił w filmie „Godziny nadziei” w reżyserii Jana Rybkowskiego (1955).
Już jako aktor z dyplomem debiutował w Teatrze Polskim w Bielsku-Cieszynie w „Weselu” Stanisława Wyspiańskiego (Widmo) w reżyserii Iwo Galla (premiera 22 grudnia 1957). W Bielsku pracował do końca sezonu 1959/60. Z bielskim teatrem pożegnał się premierą spektaklu „Godzien litości” Aleksandra Fredry (Elwin) w reżyserii Andrzeja Brzezińskiego (premiera 20 kwietnia 1960).
Następnie w sezonie 1960/61 występował w Teatrze Polskim w Bydgoszczy, w sezonie 1961/62 w Teatrach Dolnośląskich w Jeleniej Górze, od sezonu 1962/63 do końca życia w w krakowskim Teatrze Rozmaitości. Grał m.in. Franca ("Latarnia"), Adasia ("Szatan z siódmej klasy"), Elwina ("Godzien litości"), Hauptmanna ("Wizje Simony Mochard"), Zbigniewa ("Mazepa"), Andrzeja Swarygę ("Wyprawa po szczęście"), Daniela ("Łowcy głów").
Ostatnią rolą teatralną była postać Irumena w spektaklu Jerzego Krasickiego „Oby żył wiecznie” w reżyserii Zofii Mikuły w krakowskim Teatrze Rozmaitości (premiera 25 kwietnia 1963).
W 1958 zagrał malarza Makowskiego w filmie „Kalosze szczęścia" w reżyserii Antoniego Bohdziewicza. W tym samym roku wystąpił także w filmie "Wolne miasto" w reżyserii Stanisława Różewicza.
Opracował: rk
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego, FilmPolski, e-teatr, Filmtoeka Polska
