Marian Kociniak
Aktor teatralny, filmowy, telewizyjny, radiowy i dubbingowy.
Urodził się 11 stycznia 1936 w Warszawie. Zmarł 17 marca 2016 w Warszawie.
Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie (1959) i uczeń Ludwika Sempolińskiego. Od 1959 prawie bez przerw występował w macierzystym Teatrze Ateneum. Często występował w Teatrze Telewizji, m.in. w „Łuku Triumfalnym”, „Moskwie Pietuszki”, „Elegii dla jednej pani”, „Igraszkach z diabłem” oraz w spektaklu „Coś w rodzaju miłości”. Występował również w Kabarecie Starszych Panów. Na ekranie zadebiutował w 1959 w filmie „Pan profesor”. Zagrał w ponad 30 filmach. Współpracował także z radiem, występując w magazynie „60 minut na godzinę”, gdzie tworzył parę z Andrzejem Zaorskim w skeczach z serii „Kulisy srebrnego ekranu”, natomiast wykonywana przezeń piosenka „Powtórka z rozrywki” rozpoczyna program pod tym samym tytułem na antenie Programu III Polskiego Radia.
Na popularność aktora miały wpływ kreacje Franka Dolasa w polskiej komedii „Jak rozpętałem drugą wojnę światową” oraz „Murgrabiego” z serialu „Janosik” Jerzego Passendorfera.
W 2003 podczas VIII Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach artysta odcisnął dłoń na Promenadzie Gwiazd.
Od początku kariery nie wyrażał zgody na wywiady. Wyjątek stanowił wywiad dla TVP Info z okazji 50-lecia pracy artystycznej. Z tej samej okazji w kwietniu 2010 trafił do księgarń wywiad rzeka z aktorem pt. „Spełniony”, autorstwa Remigiusza Grzeli.
Aktor warszawskiego Teatru Ateneum (1959–2010), od 2010 współpracował z Teatrem na Woli.
Został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w 2010. Zmarł w szpitalu 17 marca 2016 w wieku 80 lat.
Był żonaty z Grażyną Kociniak (zm. 11 lutego 2016), montażystką filmową, należącą do Stowarzyszenia Filmowców Polskich. Marian Kociniak był stryjecznym bratem zmarłego w 2007 aktora teatralnego i filmowego Jana Kociniaka.
Odznaczenia i nagrody:
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi w pracy artystycznej” (2001)[10]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1988)
- Złoty Krzyż Zasługi (1974)
- Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2010)[11]
- Nagroda Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji I stopnia za wybitne kreacje aktorskie w programach artystycznych Polskiego Radia (1977)
- Nagroda za najlepszą drugoplanową rolę męską (Czarnowąsego) w Moskwa-Pietuszki na 1. Festiwalu Polskiej Twórczości Telewizyjnej (1993)
Oprac. RK
Źródło: Wikipedia, e-teatr
Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie (1959) i uczeń Ludwika Sempolińskiego. Od 1959 prawie bez przerw występował w macierzystym Teatrze Ateneum. Często występował w Teatrze Telewizji, m.in. w „Łuku Triumfalnym”, „Moskwie Pietuszki”, „Elegii dla jednej pani”, „Igraszkach z diabłem” oraz w spektaklu „Coś w rodzaju miłości”. Występował również w Kabarecie Starszych Panów. Na ekranie zadebiutował w 1959 w filmie „Pan profesor”. Zagrał w ponad 30 filmach. Współpracował także z radiem, występując w magazynie „60 minut na godzinę”, gdzie tworzył parę z Andrzejem Zaorskim w skeczach z serii „Kulisy srebrnego ekranu”, natomiast wykonywana przezeń piosenka „Powtórka z rozrywki” rozpoczyna program pod tym samym tytułem na antenie Programu III Polskiego Radia.
Na popularność aktora miały wpływ kreacje Franka Dolasa w polskiej komedii „Jak rozpętałem drugą wojnę światową” oraz „Murgrabiego” z serialu „Janosik” Jerzego Passendorfera.
W 2003 podczas VIII Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach artysta odcisnął dłoń na Promenadzie Gwiazd.
Od początku kariery nie wyrażał zgody na wywiady. Wyjątek stanowił wywiad dla TVP Info z okazji 50-lecia pracy artystycznej. Z tej samej okazji w kwietniu 2010 trafił do księgarń wywiad rzeka z aktorem pt. „Spełniony”, autorstwa Remigiusza Grzeli.
Aktor warszawskiego Teatru Ateneum (1959–2010), od 2010 współpracował z Teatrem na Woli.
Został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w 2010. Zmarł w szpitalu 17 marca 2016 w wieku 80 lat.
Był żonaty z Grażyną Kociniak (zm. 11 lutego 2016), montażystką filmową, należącą do Stowarzyszenia Filmowców Polskich. Marian Kociniak był stryjecznym bratem zmarłego w 2007 aktora teatralnego i filmowego Jana Kociniaka.
Odznaczenia i nagrody:
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi w pracy artystycznej” (2001)[10]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1988)
- Złoty Krzyż Zasługi (1974)
- Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2010)[11]
- Nagroda Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji I stopnia za wybitne kreacje aktorskie w programach artystycznych Polskiego Radia (1977)
- Nagroda za najlepszą drugoplanową rolę męską (Czarnowąsego) w Moskwa-Pietuszki na 1. Festiwalu Polskiej Twórczości Telewizyjnej (1993)
Oprac. RK
Źródło: Wikipedia, e-teatr
