Urodził się w 1950r. we Wrocławiu. W filmie debiutował jako jedenastolatek rolą Kuby w Bitwie o Kozi Dwór Wadima Berestowskiego (1961). Zaraz po studiach został zaangażowany przez Zygmunta Hübnera do nowo tworzącego się zespołu Teatru Powszechnego w Warszawie. Debiutował razem z Teatrem w Sprawie Dantona Stanisławy Przybyszewskiej (1975), grając dwie role - Komisarza i Merlina.W tym pierwszym sezonie zagrał też, bardzo przychylnie ocenioną przez krytyków, swoją pierwszą tytułową rolę w sztuce Ireneusza Iredyńskiego Żegnaj Judaszu (1975).Po Judaszu przyszły następne role: Łukin w Barbarzyńcach Maksyma Gorkiego (1976), Scanlon w Locie nad kukułczym gniazdem Dale'a Wassermana (1976), Ściereczkowy w Cesarzu Ryszarda Kapuścińskiego (1979), czy nagrodzony w Kaliszu Tartuffe w Świętoszku Moliera (1980). Wielu krytyków mówi o jego oryginalnym warsztacie aktorskim, oszczędnym w środkach wyrazu, ściszonych i subtelnych. Ostatnią jego rolą w Teatrze Powszechnym był Adam, główny bohater Ciałopalenia Marka Bukowskiego (1997). Od 1981 roku jest wykładowcą w warszawskiej szkole teatralnej. Po odejściu z Teatru Powszechnego został zaangażowany do nowego zespołu Teatru Narodowego pod dyrekcją Jerzego Grzegorzewskiego. Rola Władzia w Ślubie Witolda Gombrowicza (1998) przynosi artyście prestiżową nagrodę im. Aleksandra Zelwerowicza. Jego oryginalna interpretacja tej postaci, spowodowała inne odczytanie sensów w utworze, zaskakujące przesunięcie akcentów i znaczeń.W ostatnich latach Benoit współpracował z trzema warszawskimi scenami. Był w zespole aktorskim Teatru Rozmaitości (2001-2005) i Teatru Powszechnego im. Hübnera (2005-2007). Od 2009 roku pracuje w Teatrze Dramatycznym im. Gustawa Holoubka. Na deskach Teatru Rozmaitości zagrał Gotfryda - wcielenie mieszczucha i pantoflarza, który z czasem pokazuje swoje drugie oblicze w Stosunkach Klary Dei Loher w reżyserii Krystiana Lupy (2003). Na scenie Powszechnego wystąpił w roli Księcia Vincentia w odnoszącej się do współczesności, podejmującej temat moralności władzy Miarce za miarkę Williama Szekspira w reżyserii Anny Augustynowicz (2006).Bogaty i różnorodny rozdział jego kariery artystycznej stanowią role w Teatrze TV, artysta ma ich w swoim dorobku ponad pięćdziesiąt. Są wśród nich: Ojciec w Kartotece Tadeusza Różewicza (1979) w reż. Krzysztofa Kieślowskiego, Pan w Odwiedzinach o zmroku Tadeusza Rittnera (1988), Andolfo w Żywej masce Luigi Pirandella (1989), Glenn Dennison w Drewnianej misce Edmunda Morrisa (1991).