Włodzimierz Macherski
Aktor teatralny, filmowy i radiowy.
Urodzony 13 lipca 1892 w Częstochowie. Zmarł 23 listopada 1964 w Krakowie.
Także Szczerbiec-Macherski. Był synem Andrzeja Macherskiego i Petroneli z Donajskich (Donajewskich), mężem Janiny Macherskiej. W 1913 ukończył gimnazjum w Częstochowie. W 1913-16 występował w teatrze częstochowskim; uczył się w tym czasie gry aktorskiej u Władysława Glogera.
Od 1916 do 1920 występował w Teatrze Letnim w Warszawie. 25 września 1919 ożenił się tu z aktorką Janiną Grudowską. Po 1920 grał nadal na scenach warszawskich, głównie w teatrach rewiowych. Występował: w sezonie 1920/21 w teatrze Qui Pro Quo, w sezonie 1921/22 w teatrze Nietoperz, w 1922-24 w Teatrze Polskim i Teatrze Małym, w sezonie 1924/25 w teatrze Qui Pro Quo, w 1925-27 w teatrze Perskie Oko (był tu również kierownikiem administracyjnym), w 1927-28 w teatrze Karuzela, w lecie 1928 w teatrze Qui Pro Quo, w sezonie 1928/29 w teatrze Nowości, w 1930 początkowo w teatrze Orfęum, następnie od marca tego roku do sierpnia 1931 w teatrze Wesoły Wieczór, w październiku 1931 w teatrze Melodram, w sezonie 1931/32 w teatrze Wesołe Oko, od marca do maja 1932 w teatrze Kameleon, we wrześniu 1932 w teatrze Hollywood.
Od listopada 1932 do 1935 grał w Teatrze Miejskim w Łodzi, tylko w lutym 1934 w Teatrze Letnim w Warszawie.
Od sezonu 1935/36 do zgonu (z przerwą okupacyjną w czasie II Wojny Światowej) występował w Teatrze im. Słowackiego w Krakowie; w 1946-54 również na scenie Starego Teatru.
W 1959 obchodził jubileusz czterdziestopięciolecia pracy scenicznej, a w 1963 pięćdziesięciolecie. Role: Fedycki i Mąż "Ich czworo", Fikalski "Dom otwarty", Tartuffe "Świętoszek", Papkin "Zemsta", Władysław “Lekkomyślna siostra”, Hrabia Jakub “Król”, Robert “Szkoła kokot”, Samuel Gardner "Profesja pani Warren", Daum "Panna Maliczewska", Ojciec "Wyzwolenie".
Grał w polskich filmach: “Bohaterstwo polskiego skauta” (1920), “Córka pani X” (1920), “O czem się nie mówi” (1924), “Uśmiech losu” (1927), “Dziesięciu z Pawiaka” (1931).
Po wojnie zagrał także w kilku słuchowiskach radiowych m. in.: Podkomorzego “Powrót posła” Juliana Ursyna Niemcewicza w reżyserii Jerzego Bujańskiego (premiera 10 lipca 1951), Piotra Zrzędę “Zrzędność i przekora” Aleksandra Fredry reżyseria Karola Borowskiego (premiera 26 grudnia 1957) czy Młynarza “Zaczarowane koło” Lucjana Rydla w reżyserii Bronisława Dąbrowskiego (premiera 7 czerwca 1959).
Odznaczenia:
1955 - Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Opracował: Ryszard Klimczak
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego, e-teatr, Film Polski
Także Szczerbiec-Macherski. Był synem Andrzeja Macherskiego i Petroneli z Donajskich (Donajewskich), mężem Janiny Macherskiej. W 1913 ukończył gimnazjum w Częstochowie. W 1913-16 występował w teatrze częstochowskim; uczył się w tym czasie gry aktorskiej u Władysława Glogera.
Od 1916 do 1920 występował w Teatrze Letnim w Warszawie. 25 września 1919 ożenił się tu z aktorką Janiną Grudowską. Po 1920 grał nadal na scenach warszawskich, głównie w teatrach rewiowych. Występował: w sezonie 1920/21 w teatrze Qui Pro Quo, w sezonie 1921/22 w teatrze Nietoperz, w 1922-24 w Teatrze Polskim i Teatrze Małym, w sezonie 1924/25 w teatrze Qui Pro Quo, w 1925-27 w teatrze Perskie Oko (był tu również kierownikiem administracyjnym), w 1927-28 w teatrze Karuzela, w lecie 1928 w teatrze Qui Pro Quo, w sezonie 1928/29 w teatrze Nowości, w 1930 początkowo w teatrze Orfęum, następnie od marca tego roku do sierpnia 1931 w teatrze Wesoły Wieczór, w październiku 1931 w teatrze Melodram, w sezonie 1931/32 w teatrze Wesołe Oko, od marca do maja 1932 w teatrze Kameleon, we wrześniu 1932 w teatrze Hollywood.
Od listopada 1932 do 1935 grał w Teatrze Miejskim w Łodzi, tylko w lutym 1934 w Teatrze Letnim w Warszawie.
Od sezonu 1935/36 do zgonu (z przerwą okupacyjną w czasie II Wojny Światowej) występował w Teatrze im. Słowackiego w Krakowie; w 1946-54 również na scenie Starego Teatru.
W 1959 obchodził jubileusz czterdziestopięciolecia pracy scenicznej, a w 1963 pięćdziesięciolecie. Role: Fedycki i Mąż "Ich czworo", Fikalski "Dom otwarty", Tartuffe "Świętoszek", Papkin "Zemsta", Władysław “Lekkomyślna siostra”, Hrabia Jakub “Król”, Robert “Szkoła kokot”, Samuel Gardner "Profesja pani Warren", Daum "Panna Maliczewska", Ojciec "Wyzwolenie".
Grał w polskich filmach: “Bohaterstwo polskiego skauta” (1920), “Córka pani X” (1920), “O czem się nie mówi” (1924), “Uśmiech losu” (1927), “Dziesięciu z Pawiaka” (1931).
Po wojnie zagrał także w kilku słuchowiskach radiowych m. in.: Podkomorzego “Powrót posła” Juliana Ursyna Niemcewicza w reżyserii Jerzego Bujańskiego (premiera 10 lipca 1951), Piotra Zrzędę “Zrzędność i przekora” Aleksandra Fredry reżyseria Karola Borowskiego (premiera 26 grudnia 1957) czy Młynarza “Zaczarowane koło” Lucjana Rydla w reżyserii Bronisława Dąbrowskiego (premiera 7 czerwca 1959).
Odznaczenia:
1955 - Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Opracował: Ryszard Klimczak
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego, e-teatr, Film Polski
