Teatr im. H. Modrzejewskiej w Legnicy to jedna z najgłośniejszych i najbardziej rozpoznawalnych polskich scen ostatnich lat.

Charakter „najbardziej promiejskiego teatru w całej Polsce”, jak określił go dyrektor Jacek Głomb, oddaje także poświecona mu witryna internetowa. Ta „miejskość” podkreślana jest w stylistyce obrazów zapełniających tę witrynę, w czarno-białych grafikach przedstawiających Legnicę, w fotografiach smutnych ulic i obskurnych budynków. Obrazy ponure i urzekające zarazem, odmalowujące klimat miasta. W takim właśnie mrocznym industrialnym labiryncie, w hali fabrycznej, zrujnowanej sali teatralnej, zamku piastowskim czy dawnych koszarach legnicki teatr znajduje przestrzeń dla swoich spektakli. Naznacza te przestrzenie, przywraca do życia, nierzadko ratując przed zagładą. Ideą legnickiej sceny jest absolutny związek miejsca z opowiadaną historią, pomysł na „prawdziwe historie w prawdziwych miejscach”, jak w „Balladzie o Zakaczawiu” granej w starym kinie „Kolejarz”.

O tym, jak swój teatr widzi Jacek Głomb można przeczytać w zakładce O teatrze. Ale tekst ten mówi nie tylko o scenie, ale także o samej Legnicy, czyli „O teatrze, którego sceną jest miasto”. Garść ciekawych informacji można jeszcze wydobyć sięgając pod hasło Zobacz więcej w tej samej zakładce. Tam umieszczony jest m.in. wykaz nagród zdobytych przez Teatr im. H Modrzejewskiej, opisane są najstarsze dzieje teatru w Legnicy oraz legnickie spektakle, które zostały przeniesione na scenę teatru telewizji. Niestety korzystanie z tej zakładki sprawia najwięcej trudności (np. z przewijaniem tekstu na bocznym pasku).

Pora na przedstawienie najważniejszego – czyli legnickich spektakli. Obrazy kolejnych legnickich realizacji za pomocą iście teatralnego zabiegu wyłaniają się (dosłownie i w przenośni) z wirtualnych mroków sceny-miasta. Gdy w zakładce Spektakle wybierzemy z listy konkretny tytuł, światło teatralnych reflektorów wydobędzie z czarnego tła zdjęcie wraz z opisem spektaklu (nazwiska realizatorów, data premiery i fragmenty recenzji). W osobnej zakładce umieszczono galerię zdjęć ze spektakli, a pod hasłem Aktorzy kryją się ich fotografie (szkoda tylko, że nie dołączono do nich choćby krótkich notek biograficznych).

W witrynie legnickiego teatru nie zabrakło również informacji praktycznych, czyli zakładki Kontakt (z danymi teleadresowymi) oraz Repertuar (ze strzałką przy każdym tytule pozwalającą łatwo dotrzeć do opisu danego spektaklu). Na pewno warto też zapoznać się z bogatą i solidnie przygotowaną angielską wersją witryny.
Korzystanie ze strony nieco utrudnia fakt, że po kliknięciu w poszczególne zakładki otwierają się osobne podstrony (dodatkowo trzeba użyć przycisku Wejdź). Są to jednak niewielkie niedogodności.

Witrynę Teatru im. H. Modrzejewskiej w Legnicy wyróżnia specyficzny klimat i to sprawia, ze korzysta się z niej z przyjemnością.